Afbeelding

Stexit

· leestijd 2 minuten Schoppen Troef

31 januari 2020 zal de historie ingaan als de datum waarop de Brexit eindelijk een feit was. Na jaren gesteggel verlieten de Britten de EU. In de Zeewolder geschiedenisboeken zal op deze datum echter een ander memorabel feit worden genoemd: Cees Steijger maakte (de pers) bekend dat hij de gemeenteraad van Zeewolde ging verlaten. Stexit dus! Cees Steijger was bijna dertien jaar lang raadslid. De eerste zes jaar was hij dat voor de VVD, daarna ging hij ‘voor zichzelf’ verder onder de vlag van Zeewolde Liberaal. Met die afsplitsing is hij altijd een eenmansfractie gebleven. Kiezers hebben hem nooit aan een tweede zetel geholpen. Natuurlijk was dat teleurstellend, maar Steijger was er de man niet naar om bij de pakken neer te gaan zitten. Hij deed er in de raad gewoon nog een schepje bovenop! De raadzaal, dat was zíjn arena en de raadsvergadering zijn happy hour(s). Steijger, laten we hem gewoon Cees noemen, vroeg de aandacht en kréég de aandacht. Luister een gemiddelde gemeenteraadsvergadering van de laatste jaren maar eens terug, het is niet overdreven te stellen dat Cees een kwart tot een derde van de tijd aan het woord was. Niet dat hij altijd wat zei, regelmatig wist hij zelf ook niet waar hij was begonnen of zou eindigen. Hij had echter beslist meer inbreng dan de helft van een gemiddelde grote(re) partij. Daarbij moest je altijd voor Cees oppassen, je wist nooit helemaal zeker wat je aan hem had. Hij was zo glad als een (liber)aal. Sommigen noemden dat ‘berekenend’, anderen zullen het over ‘opportunisme’ hebben. Cees zelf zal het ongetwijfeld uitleggen als ‘voortschrijdend inzicht’. Kijk de discussies over de atletiekbaan en het zwembad maar eens terug. Of die over de Kunstbaan, maar dan hebben we het over een wel heel grijs verleden. Cees had ook zo zijn stokpaardjes. Bij de winkelopenstelling op zondag is hij bijvoorbeeld nooit van gedachten veranderd. Uiteindelijk gingen anderen met de eer strijken. Zo gaat dat in de politiek… Het college heeft hij in al die jaren niet gehaald, maar wat aasden andere partijen op zijn steun als zij een motie of amendement indienden! Hoe het ook zij, Cees heeft besloten een stapje terug te doen. De goede man is intussen 64, maar hij wil nog lang niet met pensioen, laat staan dat hij de leeftijd heeft bereikt dat Pia Dijkstra zich voor hem in gaat zetten. Cees is nog zo druk als een klein baasje en daar past de gemeenteraad niet meer bij. Raadsvergaderingen zullen voortaan minimaal een uur eerder zijn afgelopen. Ze gaan Cees daar nog missen! Volgens de betrokkene zelf kunnen ze hem ook missen, maar stiekem hoopt hij dat zijn naam nog eens zal worden genoemd. Zo ijdel is hij dan ook wel weer. Klaar is Cees? Welnee! We gaan hem nog vaak genoeg tegenkomen, er is nog lang geen sprake van een harde Stexit!