Ook naar de Ikea?
· leestijd 1 minuut Bij de les“Ga je nog wat leuks doen in de herfstvakantie?”, vraag ik één van mijn leerlingen aan het eind van de laatste les van de dag. “Jazeker!”, zegt ze, “we gaan naar Ikea.”
Toen eind april de deuren van de Ikea weer open gingen na een lockdown van zes weken, stonden de mensen rijen dik, al een uur voor aanvang, achter dranghekken, om de Ikea in te kunnen.
“We zijn met twee auto’s gekomen”, hoorde ik de mevrouw op omroep Brabant zeggen, “want ze laten maar twee mensen per auto toe en we willen er graag een gezinsuitje van maken.”
Ik kijk mijn leerling wat vreemd aan. Maakt ze een grapje? Nee, ze vindt het echt een uitje.
“Maar het restaurant is dicht, dat weet je toch?”, vraag ik haar nog.
Ja, dat wist ze wel, het ging haar niet om het restaurant, maar gewoon, om de gezelligheid.
Mijn beeld bij de Ikea is een stroom van mensen die therapeutisch voort-schuifelt met een blauw-gele zak. Die zak zit toch altijd voller dan je wilt. Na een Ikea-bezoek heb ik altijd servetten en waxinelichtjes voor drie jaar in die tas. Meestal ook onderzetters die ik niet nodig heb en een oh zo handig bakje dat uiteindelijk nergens past. En als kers op de taart een mopperende echtgenoot die al schroevend en zoekend een kastje of tafeltje in elkaar moet knutselen.
De slogan op hun site dat je ‘onbeperkt mag terugbrengen en ruilen’ zou voor mij en mijn servetten en waxinelichtjes gemaakt kunnen zijn. Alleen vind ik dat te veel gedoe. Dus krijgt al mijn visite altijd overal servetten bij en brand ik gezellig al waxinelichtjes in de zomer.
Ik knik mijn leerling gedag en wens haar veel plezier bij de Ikea.
Die corona brengt ons toch ook maar veel goeds. Want wat wordt er vaak gemopperd op de jeugd van tegenwoordig: dat ze zo verwend zijn en nooit tevreden. Maar nu alles gesloten is en de jeugd niet meer kan stappen, niet mag sporten, geen feestjes meer mag houden, geen pretpark mag bezoeken en geen verjaardagen mag vieren. Nu zijn ze heel tevreden met hun hoogtepunt van de week: een bezoekje aan de Ikea.
En ach; het laat ons toch óók wel zien dat we gewoon houden van ontmoeting en gezelligheid. Al is het dan bij Ikea.
