Kleffe nasi met salmonella-kroepoek
· leestijd 1 minuut Bij de lesWe hebben een projectdag. En sluiten de dag af met koken en eten.
Om eerlijk te zijn.... ik heb niet zo heel veel zin meer in dat samen eten. Ik ben behoorlijk gaar en wil liever thuis eten met mijn gezin.
11 jongens komen mijn lokaal binnen lopen. Gezicht op onweer. Want ook zij zijn ‘t zat. Het liefst zou ik ze voorstellen om naar de snackbar te gaan.
Ik haal koffie en chocolademelk voor de jongens om ze een beetje te paaien. En daarna verdeel ik de taken. Er staat nasi en tiramisu op het menu.
Al snel hebben ze dikke schik. En ik ook. Geen van hen heeft ooit meer gedaan dan een ei bakken. Dat wordt nog wat.
Eén van de jongens is chef rijst. Zijn opdracht luidt: “ breng water aan de kook. Doe de rijst erbij. Na 8 minuten afgieten”.
Hij staat op zijn post naast de pan. Kan niet mis gaan.
Als ik na een paar minuten even kom kijken zit de rijst in de pan. Maar het water kookt niet. Het vuur is uit. Ik vraag hem hoe dat kan. De rijst moet toch 8 minuten koken? Hij kijkt me wat glazig aan.
“Dat staat er niet” zegt hij: “breng water aan de kook, staat er. En dat heb ik gedaan. Dus toen het water kookte heb ik het vuur uit gedaan. En hup, de rijst erin. Er stond nergens dat het moest blijven koken”.
Ik schiet in de lach.
“Klopt” zeg ik: “waardeloos recept hè”. Ik wil ‘m niet ontmoedigen bij z’n belangrijke taak. “Doe ‘t vuur maar snel aan. Komt goed”.
Chef kipfilet zit met z’n vieze kipvingers aan de kroepoek. En chef-rode-pepers wrijft per ongeluk met zijn vinger in zijn oog. Auw.
De jongens boycotten met z’n allen de groente. Die gaan ze er niet in doen. Van de tiramisu zijn de meeste lange vingers al op voordat het toetje klaar is. De slagroom ziet er niet uit. Maar met 8 lepels suiker smaakt het vast prima.
Dan gaan we eten. We schuiven wat tafels bij elkaar. Ik heb kaarsjes bij me. Cola erbij. Daar zit ik met m’n 11 mannen. Ze smullen van hun zelfgemaakte kleffe nasi zonder groente. Met salmonella-kroepoek.
Bij de tiramisu worden de borden afgelikt. “Scheelt afwas”.
Zo, hier kan geen kerstdiner tegen op!
