Afhaal- en bezorg-horeca doet het ondanks corona niet slecht

ZEEWOLDE — De drie garagehouders die eerder in deze krant antwoord gaven op de centrale vraag ‘hoe gaat het’ maken deze week plaats voor drie horecaondernemers. Reneé Meijer van restaurant ‘Fika’, Johan Safaric van cafetaria ‘Twilight’ en Marleen Boswinkel van lunchroom ‘Brioche’ geven inzicht in de stand van zaken tijdens de tweede lockdown waarmee we nu te maken hebben. Ze hebben het niet gemakkelijk, maar het algemene beeld dat naar voren komt is beslist niet pessimistisch. Dat biedt hoop voor de toekomst.

Renée Meijer nam niet lang geleden het bekende strandpaviljoen ‘Kaap Flevo’ over, startte met een jong en gedreven team een nieuwe formule, en doopte het resultaat daarvan om in ‘Restaurant Fika’, Zweeds voor zoiets als ‘pauze met nat en droog’. Die start was voortvarend, tót het coronavirus roet in het eten gooide. Hoe gaat het nu? “Het gaat eigenlijk best goed, hoewel dat misschien wat raar klinkt”, begint Renée. “Voordeel is dat we al tijdens de eerste lockdown heel snel hebben kunnen schakelen naar het bezorgen van maaltijden. Dat is nu wel minder geworden, maar tussendoor kwam een heel succesvolle zomer, en dat was erg belangrijk. Nu is het een kwestie van uitzitten, interen, en vooral: klussen! We vormen een geweldig team, en ik prijs me gelukkig dat ik, mede door de steun van de overheid, tot nu toe niemand aan de kant heb hoeven zetten. Overleven is nu even het belangrijkst, en daarna zien we wel weer verder.”

Dat schakelen noemt ook Johan Safaric als belangrijke plus van zijn business, de cafetaria. “We missen natuurlijk wel de zogenoemde ‘impulsaankopen’, want spontaan even binnenstappen voor een snack of een ijsje, dat is er nu natuurlijk niet bij. Maar afhalen en bezorgen, dat kan met wat wijzigingen in de meubelopstelling en het aanbrengen van een duidelijke looproute heel goed coronaproof. Daarnaast leveren we veel aan bedrijven, en die vraag is ook goeddeels overeind gebleven. Al met al hoor je me niet klagen; er zijn horeca-collega’s die het heel wat zwaarder hebben!”

Marleen Boswinkel geeft leiding aan lunchroom ‘Brioche’, eigendom van haar vriend en partner. Ruim twee jaar geleden begonnen ze de zaak op een niet erg voor de hand liggende plek: aan het Bolwerk, tegenover de Gamma. “Tjaa, dat hoorden we destijds van veel kanten. Waarom ga je dáár nou toch zitten? Maar dat pakte toch verrassend goed uit. We verwelkomen in ‘gewone tijden’ natuurlijk heel graag gasten op ons terras of binnen, maar we moeten het daarnaast vooral hebben van een andere tak: het leveren van zakelijke lunches en allerlei andere vormen van catering. Het Trekkersveld, met al die bedrijven, is hier praktisch om de hoek. De cateringvraag uit die hoek is ook tijdens de lockdowns redelijk op niveau gebleven. Dus, hoe het gaat? Tja, minder, maar klagen is er niet bij. We zijn bezig met het aanvragen van overheidssteun, dat wel, en verder moeten we maar hopen dat we snel weer open kunnen.”

Een gewetensvraag betreft de kwestie van het vaccinatiebewijs. Voor gasten en klanten die zo’n bewijs kunnen tonen ‘zouden bepaalde privileges tot de mogelijkheden kúnnen gaan behoren’, en een van die privileges zou kunnen zijn het ‘legaal’ bezoeken van een horecagelegenheid. Zou je, als de overheid dat van je zou vragen, daaraan meedoen en aan de poort om zo’n bewijs gaan vragen?
Safaric: “Daar sta ik wat dubbel in. Eén kant in me zegt ‘hou es op en laat iedereen daarin gewoon vrij’. Aan de andere kant, áls het een ondubbelzinnig en eenduidig document wordt, én iedereen doet mee, dan ben ik wel een voorstander.
Boswinkel: “Ik aarzel. Het noteren van namen en telefoonnummers van gasten zoals dat eerder verplicht was lag al heel privacygevoelig. En nu misschien dat vaccinatiebewijs… Zou ik iemand die niet gevaccineerd is dan de toegang weigeren? Ik weet het echt niet…
Renée tenslotte: “Of het nu om het noteren van persoonsgegevens gaat, of het checken van een vaccinatiebewijs, we kunnen als team die verantwoordelijkheid best aan. Moet het, dan moet het, maar we doen echt alles om maar weer open te mogen.

De drie zijn zich bewust van het feit dat hun gematigd optimisme een vertekend beeld kan geven. “We kennen in onze branche de ‘natte’ en ‘droge’ horeca”, aldus Boswinkel. “De kroegen zijn dicht, en kunnen niet een klein beetje open, zoals wij.” Ook Safaric prijst zich op dat punt gelukkig: “Je bent echt nog goed af als je in deze tak zonder overheidssteun overeind kan blijven. Even doorbijten; er komen betere tijden. Intussen leven we mee met de collega’s die écht in zwaar weer zitten.”