Muziek- en dansles doen het goed, ‘Verbeelding’ heeft het zwaar

ZEEWOLDE — Dat culturele instellingen hard zijn getroffen door de coronamaatregelen is inmiddels genoegzaam bekend. Toch dient zich langzamerhand een duidelijk onderscheid aan tussen instellingen die het moeten hebben van publiek, van veel mensen bij elkaar en het liefst nog meer, en instellingen en culturele particulieren die gewoonlijk in kleine groepjes of zelfs individueel hun contactmomenten verzorgen. Zo laat ‘De Verbeelding’ bij monde van publieksvoorlichter Petra Bom zorgelijke geluiden horen, terwijl de muziekschool en dansschool UDX laten weten “dat het eigenlijk best wel gaat…”

Petra Bom: “Mooie concerten met Paul de Munnik, Cor Bakker, de Ierse zangroep Systir, Jyoti Verhoeff en anderen zijn telkens geannuleerd. Ook het nieuwjaarsconcert met Wibi Soerjadi, dat, gecombineerd met de nieuwjaarstoespraak van onze burgemeester, gratis via livestream aangeboden zou worden, moest op het laatste moment vanwege de opnieuw aangescherpte maatregelen worden geannuleerd. Maar ondanks de lockdown zit het bestuur van ‘De Verbeelding’ niet stil, kijkt vooral naar wat mogelijk is en bereidt zich voor op betere tijden.”

Samantha de Vries, opgegroeid in Zeewolde en nu al weer 15 jaar trotse eigenaar van dansschool ‘Ultimate Dance X-perience’, kortweg UDX, vertelt van het grote verschil tussen de eerste en de tweede lockdown. “De eerste keer was een soort van overval in onze branche. Voor iedereen, hoor! Eerst even dat gevoel van ‘wat nu?’. Maar dan kickt de overlevingsmodus wel in, en ga je nadenken over wat dan wél kan. In ons geval: instructiefilmpjes via YouTube. Da’s wennen, maar de leerlingen pakten het heel leuk op. Ik mag wel zeggen dat ik zo’n 80% van het bestand heb kunnen behouden, met grote dank aan al die welwillende dansers en hun ouders. En nu groeit het zelfs weer!” Enthousiast legt Samantha uit dat het onder de huidige maatregelen is toegestaan om met jonge mensen tót 27 jaar buiten aan de slag te gaan. “En laat dat nou m’n voornaamste doelgroep zijn!” Al een tijdje is de school ‘verkast’ van het onderkomen aan het Kerkplein naar de frisse buitenlucht van de skatebaan aan het Kluunpad. “Dat bevalt prima, en tot het allemaal weer gewoon is zingen we het wel uit.” 

Dat schakelen aan het begin van de eerste lockdown komt ook Jozua Dieleman bekend voor. Hij is docent piano en keyboard aan de particuliere afdeling van Muziekschool Zeewolde, die instrumentale lessen aanbiedt onder de noemer ‘Muziekplaza’. “Ik had nog nooit online lesgegeven”, bekent Jozua, “en nu moest dat allemaal hals over kop geregeld worden. Maar ik heb één lijn getrokken: dan maar alle leerlingen via de computer, want ‘die wel, die niet’, of ‘soms wel, soms niet’, dat verwart de zaak onnodig.” Over het resultaat is hij uiteindelijk best tevreden. “Kijk, de nadelen kennen we allemaal, en het grootste is natuurlijk die vervelende vertraging. In een gesprek merk je dat niet, maar probeer maar eens een duetje zingen of spelen…” Muziekplaza is gewend jaarlijks een eindejaars-liveconcert te organiseren, en daarvoor moest een werkbaar alternatief gezocht worden tijdens de ‘lichte lockdown’ van afgelopen december. “We hebben met de leerlingen videoclipjes opgenomen, en dat verwerkt tot een volwaardig concert. Niet live dus, maar zo kon toch ons collectieve geluid over het voetlicht gebracht worden. De reacties waren erg positief.”

De gesubsidieerde component van Muziekschool Zeewolde verzorgt zowel binnen- als buitenschoolse lessen Algemene Muzikale Vorming (AMV). De praktische organisatie ervan is in handen van coördinator Anita Broekema. Ook haar verhaal bevestigt het opmerkelijke verschil tussen de eerste en de tweede lockdown, het schakelen naar wekelijkse filmpjes voor de leerlingen, de bewerkelijkheid daarvan, het enthousiasme van de docenten en hun vastbeslotenheid om er tóch iets van te maken, al die dingen dus. “Voor de buitenschoolse lijn hebben we die alternatieven meteen opgestart, maar dat was voor de binnenschoolse AMV helaas geen optie. Het lag in de eerste lockdown helemaal stil. Maar ook nu, in de tweede, leven de basisschoolleerlingen in hun eigen ‘bubbel’, blijven met hun eigen leerkracht in hun eigen lokaal, en dan zijn docenten die met hun AMV-lessen van school naar school ‘hoppen’ niet wat je noemt ‘welkom’. Logisch, toch?” Daarom stemt het Broekema tot tevredenheid nu ze ook de basisscholen hebben kunnen overhalen om met filmpjes te gaan werken. “Nu het ‘life’ nog even niet mag hebben we gewoon gevraagd of het alternatief via het beeldscherm misschien een optie was. Eerst was er aarzeling, maar sinds een week of wat gaan er AMV-lesfilmpjes naar alle basisscholen.” 

Evalueren en terugkoppelen hoort bij onderwijs. In het algemeen zijn de reacties op alternatieven voor muziek- en dansles positief, maar een tendens naar moeheid ten aanzien van de situatie is wel merkbaar. Ouders zijn blij dat er tenminste iets gebeurt, maar het verlangen naar ‘weer gewoon’, de fysieke les, dat klinkt in alles door. “Ze missen de Juf zo erg!”, vat Broekema het samen.