Uitgelekte informatie
· leestijd 1 minuut Bij de lesIk moet vanmiddag surveilleren bij een toets voor een ander vak. Een aardrijkskundetoets voor de brugklas.
Die toets ligt dan die bewuste dag in mijn postvak. En die haal ik er dan ‘s morgens voor mijn 1e lesuur alvast uit. En bewaar die dan vervolgens in mijn tas tot aan het uur van de toets.Die tas zit altijd overvol. Zo ook vandaag. Geïrriteerd omdat ik niet vinden kan wat ik zoek, kieper ik mijn tas leeg op m’n bureau. Hebbes, blaadje gevonden. De les begint. De inhoud van mijn tas ligt nog op mijn bureau. Ruim ik later wel op.De klas werkt in groepjes. Ze zitten overal, zelfs twee groepjes op de gang. Gezellige sfeer en er wordt veel werk verzet. Ik schuif bij alle groepjes even aan.Als ik op een gegeven moment de klas weer in kom zie ik 2 leerlingen een foto maken van de troep op mijn bureau. Ze moffelen snel hun mobiel weg. “Wat een troep hè” grinnik ik.Na de les schuif ik alles van m’n bureau weer in mijn tas.Het zesde uur loop ik naar het lokaal waar ik de aardrijkskundetoets moet afnemen. De brugklas die ik heb staat te kletsen en te gniffelen. Maar als ik dichterbij kom is het heel stil. Wat besmuikte lachjes als ik de toets uitdeel en wat veelbetekenende blikken. En dan gaan ze aan het werk.Opeens valt het kwartje. Die 2 van vanmorgen namen geen foto van mijn troep. Die hadden de toets zien liggen. Daar snel een foto van gemaakt en als volleerde paparazzi vergroot je zo’n foto uit. En die verspreidt je dan graag.Ik had als verkenner mijn geheime materiaal blootgelegd voor het oog van de camera. Dat zal mijn aardrijkskundecollega me niet in dank afnemen als hij hoort dat zijn toets is uitgelekt. Die toets zal wel zijn doorgeappt naar heel veel brugklassers, en gretig voorbereid in de pauze.Ik kijk naar de schrijvende bruggers voor mijn neus. Die zullen niks zeggen. Weet je wat ik doe? Ik doe gewoon net of ik nergens wat van af weet. Doen ze in Den Haag ook. Scheelt een hoop gedoe. Meestal.
