Afbeelding
Foto: Zeewolde Actueel

Getrouwd!

· leestijd 1 minuut Bij de les

Acht jaar geleden vertrok hij. Hij had een ander. Natuurlijk een jonger exemplaar. Z’n vrouw en kinderen achterlatend met een dikke dosis verdriet.

Een paar jaar later liep zij gelukkig een onwijs leuke vent tegen ‘t lijf. Die twee werden zo verliefd en deze week trouwden ze.

“Pfff, zo’n trouwerij is een heel gedoe”, verzuchtte een kennisje die bij mij op bezoek was, “samenwonen is meer anno nu.”

Die woorden bleven haken. Is trouwen echt zo ouderwets?

Het is inderdaad een hele heisa. Als daggast wil je er tiptop uitzien. Een origineel cadeau hebben en vlammen met een leuke toespraak. Je praat met een achterneef die aangeschoten is en lacht braaf mee met stukjes die je niet verstaat.

Voor de bruid en bruidegom is ‘t een nog grotere klus: kan tante Jo naast nicht Greet aan tafel? Is er vega, koemelk-en glutenvrij? Draag je wel of geen corrigerend ondergoed? Wat geef je mee als bedankje? Met wie dans je? Welke jurk, pak, kapper en ringen? En als klap op de vuurpijl kost ‘t een vermogen.

Nou, al die heisa neem ik op de koop toe. Ik vind een trouwerij namelijk te gek. Die belofte dat je voor de ander zal gaan, te midden van familie en vrienden, dat is toch mooi! Een speciale dag tussen de andere. Niet alleen even verhuizen om samen te wonen. Vier de liefde! Met een krachtig ‘ja’. Met al die toeters en bellen.

En zo was deze bruiloft ook! Wat heb ik genoten van de versierde tent, van kleinkinderen in de mooiste kleren die rozenblaadjes gooiden, en weer opraapten. Van het lied dat de bruidegom voor z’n vrouw zong. Van de bloemen in versierde vaasjes en van een stralende vriendin in haar bruidsjurk. Van de catering, de fotosessie, het bruidsboeket, de speciale gebakjes en de ballonnen. En ik huilde mee tijdens de plechtigheid omdat ze beiden de liefde weer gevonden hadden!

Eigenlijk kon ik er niet bij zijn omdat ik de dag vóór de bruiloft chemo zou krijgen. Maar op verzoek is dat verzet naar de dag erna. Een uitzondering. En wie ik uit ‘t ziekenhuis ook aan de lijn kreeg, ze wisten ervan: “Veel plezier hoor, geniet ervan”. Dat heb ik gedaan. Net als de rest. Met volle teugen.

Trouwen uit? Welnee!