Meester Ben neemt afscheid van onderwijs met pijn in het hart

ZEEWOLDE – Ben van den Hengel was nog graag een paar jaar langer doorgegaan in het onderwijs. Z’n gezondheid dwong hem er echter toe te stoppen als leerkracht. Donderdagavond 16 juli kwamen veel (oud-)collega’s naar het schoolplein van basisschool De Wetering in Zeewolde-Zuid om hem gedag te zeggen. Meester Ben bewaart warme gevoelens en fijne herinneringen aan 39 jaar basisonderwijs.

Eigen museum

Ben van den Hengel werd geboren in Leusden op de allerlaatste dag van de jaren ’50. Hij wist al vroeg dat hij onderwijzer wilde worden. “Dat wilde ik al toen ik in groep 7 zat, dat in die tijd nog vijfde klas was”, zet hij in gedachten de tijd voor even zo’n halve eeuw terug. Na vijf jaar De Biezen in Hoogland en twee jaar De Blokken in Amersfoort solliciteerde de toen 31-jarige Ben in 1991 naar een baan als onderwijzer op De Kiekendief in Zeewolde-Zuid. “Directrice Ans Weterings kwam bij mijn gymles kijken”, weet Ben nog. Ben gaf een prima ‘proefles’, waarna hij werd aangenomen in Zeewolde. 24 jaar De Kiekendief en vijf jaar De Wetering (fusieschool in 2015 van De Kiekendief en De Delta) volgden. Ben kent alle directeuren nog: “Ans Weterings dus en daarna Leidy Volmer, diverse interimmers, Robijn Pieper, Bas de Vente en als laatste Peter Hulstein.” Het aantal oud-leerlingen van meester Ben is nog vele malen groter. “De Kiekendief heeft ooit meer dan 400 leerlingen gehad. Je had toen van bijna elk jaar een dubbele klas. Het liefst gaf ik geschiedenis met veel materialen uit het eigen museum dat ik op school had opgebouwd, maar ik hield ook van vertellen en dat dan vervolgens aanschouwelijk maken met films. Rekenen, tekenen, de spellessen bij gym en 21^e Eeuwse Vaardigheden deed ik eveneens graag. En niet te vergeten regisseren, met als hoogtepunt de Scrooge kerstmusical met de kids van groep 6 en 7.”

Hartverwarmend

Donderdag 16 juli nam meester Ben met pijn in het hart afscheid van ‘zijn’ Wetering/Kiekendief. “Het geeft een bizar gevoel om vanwege medische redenen na 39 jaar gewerkt te hebben te moeten stoppen. Door corona beperkte het afscheid zich helaas tot collega’s en oud-collega’s. Jammer dat er geen ouders en oud-leerlingen bij konden zijn. Het is zoals het is… Het afscheid zelf was heel goed georganiseerd, waardig, respectvol, fijn, hartelijk en sfeervol. Ik ben daar heel dankbaar voor!” Bijzonder was dat alle oud-collega’s van De Kiekendief acte de présence gaven. “Dat was hartstikke fijn! Het was als vanouds gezellig. Bijna ieder jaar hebben we met de ‘lichting Ans Weterings’ een reünie bij een van de collega’s thuis. Geweldig vind ik dat steeds: oude herinneringen ophalen, lachen, gieren, brullen. Echt gezellig!”

Ben heeft zich altijd een onderwijzer gevoeld en zal vooral het overdragen van lesstof en het omgaan met kinderen, ouders en collega’s missen. “Ik heb het al die 39 jaar een afwisselend en enerverend beroep gevonden, waar ik mijn ei goed in kwijt kon. Dat zal ik zeker missen, maar ik hoop zolang mogelijk mijn gezicht bij tijd en wijle nog te kunnen laten zien op school.” Ben van den Hengel, wie kent ‘m niet, ook van buiten de school? Is het niet van de schilderlessen, dat is het wel van het onderwijstoneel en is het niet van het Oogstfeest, dan wel van Zeewolde Actueel. “Nee, ik zal me niet gauw vervelen. Maar helaas ben ik getroffen door kanker en dan ook nog met uitzaaiingen. Ik blijf echter moed houden, ik blijf positief. Ik kijk met zeer warme gevoelens en fijne herinneringen terug op het onderwijs, maar m’n gezondheid is op dit moment het belangrijkste." Onder 'normale' omstandigheden zou Ben zijn afscheid in wat groter verband hebben gehouden. "Maar Facebook maakte al veel goed. Hartverwarmend de vele reacties daar van leerlingen, oud-leerlingen, ouders en collega’s van de scholen waar ik heb gewerkt!”