Fotograaf

Tuesday 19 February 2019

“Mag ik mij even voorstellen, ik maak foto’s voor de nieuwe schoolgids en loop wat klassen binnen. Vind u het goed dat ik zo ook even bij u kom?” Een leuke fotografe staat voor mijn neus. Ik vind het prima.

De eerste les begint. Terwijl ik bij een leerling sta, hoor ik achter me gegorgel en daarna kotst een leerling over zijn tafel heen. Ik ren naar de prullenbak en ben net op tijd om de volgende hoeveelheid braaksel op te vangen. Ik neem het joch mee naar de conciërge, en laat het witte snoetje met de immense prullenbak op zijn schoot bij hem achter en haast me terug naar mijn lokaal waaruit de leerlingen zijn verdwenen.., gevlucht vanwege de stank. Na 10 minuten heb ik alles kotsvrij. Ik heb het er warm van. Ik pluk de leerlingen uit de aula en vervolg mijn les. “Mevrouw, u heeft zijn kots op uw mouw”. Jak; ik gruwel en spoel het er bij de wc uit. Met een kleddernatte mouw met vlek begin in aan de volgende les. Al snel zit havo 3 heerlijk te werken. Eén meisje heeft wat moeite met de stof. Ik hurk naast haar tafel. Ze heeft mooie dikke blonde krullen. Net als ze wat op wil schrijven wrijft ze even met haar pen over haar hoofd. En op haar schrift valt een beestje. Een klein, zwart iets. Het loopt. We kijken allebei verschrikt. Eerst naar dat beestje en dan naar elkaar. Ze kleurt. Ik knik naar de gang, en ze loopt met me mee. “Volgens mij is dat een luis, dat geeft niks, maar daar moet je wel van af..” begin ik. Ja, ze weet het, ze heeft ze al drie weken. Ik leg haar uit hoe ze dat moet aanpakken. Ik voel jeuk opkomen.. mijn hele hoofd kriebelt. Ik krab er even flink op los. Mijn toch al niet zo nette haardos staat nu alle kanten op.

Dan tikt iemand op mijn schouder. Met mijn rode hoofd, kletsnatte mouw en piekharen kijk ik in het gezicht van de fotografe: “Ik kom nu bij u in de klas voor de foto’s, wilt u er zelf ook op?”

Nou nee doe vandaag maar even niet…