“Goedemiddag. Komt u binnen. U kunt zich hier uitkleden. Daar hangt een jasje, dat kunt u aandoen. Oorbellen en ringen graag af. Ik kom u zo halen.

Dat heel veel Zeewoldenaren afgelopen week bezig waren met de beroemde Zeewolde Kwis, was wel duidelijk. Wij deden dit jaar niet mee, maar kregen wel heel vaak een appje: “Kun je..

Ze zit bij de deur. In een panty met trui, zonder jas. Handtas stevig geklemd op haar schoot. Tachtig plus. Toen we een uur geleden binnen kwamen zat ze daar ook al.

“Gloeiende, gloeiende.” Ik zit met een vriendin in de wachtkamer bij de huisarts. Er zijn verder geen andere patiënten. Dan komt er een oudere man binnen.

“Mam, eten we vanavond voor de tv?” Ik vind eten voor de tv niks. Want je merkt amper wát je eet. Zonde van mijn kookkunst. En ik mis het gezellige gezinsmoment aan tafel.

Tijdens de chemo lukte het me niet goed om te eten. De flesjes met koffiemelk-achtige substantie die ik van de diëtiste kreeg om aan te komen, kreeg ik al kokhalzend niet eens we..

Zondagmiddag. Doodstil is het. In de prachtige oude kerk van Wijk bij Duurstede. Dicht op elkaar gepakt zitten we te wachten. Het is er koud, maar m’n meegebrachte dikke sjaal zo..

Ooit een roos geplukt als je boos was? Misschien om ‘m uit elkaar te trekken. Of om ‘m naar iemands hoofd te gooien. Ik denk dat er achter ‘ben je boos, pluk een roos’ nog een zi..

“Wat zie je er goed uit!” “Oh zie ik daar weer wenkbrauwen?” “Fijn hè, dat alles achter de rug is!”. Wat een lieve opmerkingen. Voor ‘t oog ben ik weer klaar om de draad op te pa..

“Hoe kunnen we je helpen?”, vroegen vriendinnen toen ik afgelopen maart aan m’n chemo’s begon. “Stofzuigen? Koken? Kinderen rijden? De was?”