Het bevalt Italiaanse Naima “érg goed” in Zeewolde..!
· leestijd 1 minuut AlgemeenZEEWOLDE – Het begon met een oproep in deze krant: gastgezinnen gevraagd. Bij wijze van grap legde vader Ingmar van Berkel het aan z’n dochters voor, die er aanvankelijk niet al te serieus op ingingen. Maar dochter Damaris (14) had stilletjes wel zelf aspiraties om ooit eens naar het buitenland te gaan. “Als we dat nu eerst eens omdraaien: een buitenlandse scholier in ons gezin laten meedraaien? Ervaren hoe dat is, hoe dat bevalt..?”
Zo kwam het dat Naima (16), in het kader van het High School Holland programma van Travel Active Educational Exchange, een heel schooljaar lang te gast is bij de Zeewoldense familie Van Berkel. Damaris heeft ook nog een oudere zus, Selena (18), zodat het gezin nu drie ‘zussen’ telt. “Het klikte vrijwel meteen”, vertelt moeder Jolanda. “We spreken zoveel mogelijk Nederlands, en Naima verstaat dat al heel behoorlijk, maar echt converseren, dat doen we in het Engels. Daar doen onze meiden natuurlijk ook hun voordeel mee. We hadden als ouders bijvoorbeeld niet helemaal scherp in beeld dat Selena zich eigenlijk prima redt in het Engels, tót je haar dat ook echt heel handig hoort doen. Geweldig!”
Naima is afkomstig uit Gioiosa Marea, een toeristisch plaatsje op de noordkust van het eiland Sicilië. Voorafgaand aan het avontuurlijke schooljaar in Nederland volgde ze daar vijf jaar middelbaar onderwijs. “Het was natuurlijk eerst een kwestie van aftasten waar het punt van aanhaken bij het Nederlands onderwijs precies zou liggen”, aldus Ingmar. “Al gauw was duidelijk dat ze prima meekan met 5 VWO, en daarvoor gaat ze naar Chr. College Groevenbeek in Ermelo.” Op de vraag aan Naima wat haar favoriete vak is volgt een schaterlach. En dan, enthousiast: “Physical education!” Ze legt uit dat sport en bewegingsonderwijs op haar eigen school eigenlijk maar een ondergeschoven kindje is. Ze geniet enorm van de manier waarop dat op Groevenbeek gebeurt. Verder houdt ze erg van de kunstvakken, met ‘drama’ voorop.
Gezinsdynamiek verandert onvermijdelijk, met opeens een extra ‘dochter’. “Wel wat drukker, ja”, beaamt Jolanda. “Maar dat is ook wel weer leuk!” En Ingmar vult aan: “We hebben dezelfde humor, en de meiden onderling sowieso, zoals dat gaat op die leeftijd. Mooi om te zien.” Onvoorziene omstandigheden kunnen zich ook voordoen. Naima heeft bijvoorbeeld een glutenallergie. Voluit mee met de Hollandse pot, dat kan dan even niet. “Maar ze houdt inmiddels wél van boerenkool!”, beweert Ingmar, en daar moet Naima dan weer erg om lachen. “En erwtensoep!”, vult Damaris aan.
Over de toekomst is Naima een beetje onzeker. Dolgraag zou ze langer willen blijven dan één schooljaar, zoals afgesproken, en hier het VWO willen afronden. Maar daarvoor zou een tweede buitenland-jaar moeten worden aangevraagd, en of dat lukt is nog maar de vraag. Hoe dat ook gaat aflopen, voor nu heeft Naima het naar eigen zeggen geweldig naar de zin in Zeewolde, en voor de Van Berkels voelt pleeggezin zijn als een win-winsituatie.
