Mag het ietsje liefdevoller?
· leestijd 1 minuut Bij de lesElke beslissing die je neemt heeft twee kanten. Voor of tegen.
Dat is altijd al zo. Maar in deze corona-tijd is het hot news.
Organiseer je een event met corona-app. Dan is een deel blij. Een deel boos of verdrietig.
Op school merkte ik de afgelopen weken niks van corona. Er is volgens mij geen plek waar zoveel mensen zo dicht op elkaar lopen als op een middelbare school. Bij elke leswissel wurmen honderden leerlingen zich binnen vijf minuten als krioelende mieren door gangen. Anderhalve meter? Welnee. Dat past nooit. En daartussen wurmen docenten braaf mee. Mondkapjes? Nee, dat hoeft alleen in winkels. En zo sta ik keurig met mondkapje op in de dierenwinkel zonder andere klant voor of achter me.
Afgelopen week hadden we op een avond een open muziekpodium. Gezien het enthousiasme bij inschrijving hadden leerlingen zin in wat leuks.
“Mag er ook publiek bij?” Ja, dat mag. School is voor ouders toegankelijk. Zonder QR-code.
Ik dacht: “36 deelnemende leerlingen. Iedereen neemt hooguit één gast mee. Want als je puber bent is ‘t vast niet stoer om je moeder mee te vragen.”
Maar wat gebeurde er?
Er bleken heel wat mensen zin te hebben in een uitje. Hele gezinnen kwamen kijken. Compleet met opa en oma. En zo liep de aula vol. En mijn leuk bedachte knusse setting met tafeltjes, kaarsjes en anderhalve meter werd wat minder knus.
Stralende leerlingen vanwege alle aandacht. Behulpzaam publiek. De conciërge stelde voor om de schuifwand open te doen voor veel meer ruimte en lucht. Goed plan.
Op dat moment kwam er een moeder met luide stem aan iedereen die ‘t wilde horen én niet wilde horen, vertellen hoe onveilig dit was. Onverantwoord. Belachelijk.
Ze had een punt: we moesten meer afstand maken. En daar waren we druk mee bezig.
Maar om nou zo hard en zo boos paniek te zaaien. Ik was even van slag door deze dame die iets leuks zo lelijk benaderde.
Ze had me toch vriendelijk kunnen aanspreken? Of kunnen helpen?
Het werd een superleuke avond. Veilig uit elkaar.
En de dame? Die zat achteraan, alleen, vijf meter verderop. En aan ’t einde van de avond verdween ze, zonder bedankje, compliment of groet. Als lichtend voorbeeld voor de jeugd.
