Dichtbundel ‘Rouwkost’ zorgt voor herkenning en steun
· leestijd 1 minuut Algemeen InstagramZEEWOLDE - Wat begon als een geprinte bundel papieren met een nietje op de nachtkastjes van kennissen, eindigde als een dichtbundel die bij onder meer Bruna in Zeewolde wordt verkocht. Sinds vrijdag 13 januari ligt de dichtbundel ‘Rouwkost’ van Lenne Straalman in de schappen.
Al 25 jaar woont Lenne Straalman in Zeewolde en inmiddels werkt ze 22 jaar als wondverpleegkundige. Dat betekent dat ze betrokken is bij de genezing van complexe wonden. Regelmatig spreekt ze ook over dit onderwerp en ze schrijft graag. En dat laatste doet ze over alles wat ze ziet.
De dichtbundel, die nu is uitgegeven, schreef Straalman al vijftien jaar geleden. “Deze gedichten kwamen in mij op naar aanleiding van het overlijden van een dierbare en door mijn ervaringen tijdens mijn werk. Soms heb je zo’n periode in je leven waarin er heel veel mensen om je heen overlijden. Ik was midden dertig, had drie jonge kinderen en een leuke baan en voor ik het wist kwam ik in een rouwverwerkingsproces terecht. Ik had een hoofd vol met gedachten en woorden en mijn rouwproces heb ik in deze bundel verwerkt.”
“Een rouwproces bestaat uit verdriet en ook eenzaamheid die je zomaar ineens kan overvallen. Ik schreef ook veel over wat ik bij anderen zag. Ik kreeg te maken met goedbedoelde, inhoudsloze adviezen als: je moet er eens lekker uit gaan of de zon gaat ook weer voor jou schijnen. Lief bedoeld maar daar kun je niets mee behalve er een ‘grappig’ gedicht over schrijven. Ook normale omgangsvormen die ineens heel pijnlijk blijken te zijn, komen in het boekje voor.” Een klein voorbeeld daarvan is de caissière die je een fijne dag wenst. “Het zijn van die herkenbare dingen dat je denkt: hoezo, een fijne dag? Het wordt nooit meer leuk. ” Over één ding is Straalman in ieder geval heel duidelijk: het is geen zelfhulpboek. Ze hoopt mensen wel tot steun te kunnen zijn.
De gedichten hebben jarenlang in een kast gelegen en Straalman was toch wel benieuwd naar de meningen van buitenaf. “Ik liet het aan iemand lezen die in een hospice en in de uitvaartbranche werkt. Het enige wat ze mij stuurde is: Ik heb kippenvel en je moet hier iets mee doen.” Dik verdienen aan het boek hoeft voor haar niet. “Ik heb een stichting benaderd waaraan ik mij wil verbinden voor mijn royalties.”
Voor de toekomst heeft Straalman al wel wat plannen. “Ik heb een aantal kinderboeken liggen. Daar moeten wel illustraties bij en daar heb ik binnenkort met een illustrator contact over.” Daarnaast heeft ze ook nog genoeg gedichten klaar. “Misschien dat ik ook nog wel een bundel maak over de overgang. Dat is ook een onderwerp waar ik veel mee kan.”
