Jochem gaat opnieuw naar Utah!
· leestijd 1 minuut Zorg en WelzijnZEEWOLDE – Een succesvolle crowdfunding-actie maakte het Zeewoldenaar Jochem de Ruijter vorig jaar mogelijk een zogeheten ‘Epic Treatment’ te volgen in het verre Provo, in de Amerikaanse staat Utah. Een zwaar ongeluk had hem veel ontnomen, waaronder zijn spraakvermogen, en deze speciale therapie zou dat weer op gang moeten helpen. Nu, ruim een jaar later, kan hij zelf vertellen hoe het met hem gaat. “Best goed”, zegt hij. Een klein mirakel…
Veel ging er mis, bij dat ongeluk in 2019. Een op het oog onschuldige stoeipartij op de atolsteiger had een beschadigde halsslagader tot gevolg, bloedtoevoer naar een deel van de hersenen stagneerde, waarna een te laat opgemerkt herseninfarct het drama compleet maakte. Pas een klein etmaal na het ongeval lag Jochem op de operatietafel, terwijl dat eigenlijk een uur na het ongeval had moeten zijn. “Dan zou het allemaal anders gegaan zijn”, reageert moeder Christine, “maar we kunnen de tijd nu eenmaal niet terugdraaien. “Natuurlijk hebben we verantwoordelijken verwijten gemaakt”, vult vader Michel aan, “want dat doe je in je boosheid, maar daar komen we uiteindelijk geen stap verder mee. We moeten het doen met wat we hebben, en vóóruit denken.”
Jochems revalidatie zou je een tweesporig traject kunnen noemen: fysiek en mentaal. Het fysieke spoor is inmiddels bevredigend afgerond. Als je Jochem met z’n hond op straat ziet lopen, dan zie je een gewone knul van 19; niets aan de hand, zou je zeggen. Maar schijn bedriegt. Bijna 20% van je hersencapaciteit verliezen, dat laat sporen na. “Het is een ingewikkeld verhaal”, legt Michel uit, “maar het komt erop neer dat verschillende hersenfuncties compleet uit evenwicht waren. De ene functie ‘piekte’ constant, de andere stond praktisch ‘uit’. Daar word je doodmoe van, en dat remt algeheel herstel behoorlijk. Die heel speciale therapie, waar we aanvankelijk voorzichtig hoopvol, maar ook wat sceptisch tegenaan keken, heeft verbluffend veel balans gebracht. Zo veel zelfs, dat we nu inzien dat er voor Jochem nog heel veel meer te behalen en te verbeteren is. Daarom gaan we nu voor fase twee!
Het eerste verblijf in Utah van Jochem en zijn ouders duurde vanwege coronamaatregelen niet één maar drie weken. “We moesten vanwege in- en uitreisregels in quarantaine”, legt Christine uit, “en dat was uiteraard voor eigen rekening. Verblijfkosten, autohuur, alles liep door. We waren verschrikkelijk blij met die zo geslaagde crowdfunding-actie, die bij ons vertrek voor de zekerheid ‘open’ is blijven staan. Gelukkig maar, want ook de begroting voor fase twee is nog niet helemaal rond. Om de kosten te drukken blijf ik dit keer thuis, maar ook dan is het een kostbare onderneming.” Vrijdag 12 november stappen vader en zoon de Ruijter op het vliegtuig. “Opnieuw voorzichtig hoopvol”, aldus Michel, “de verwachtingen niet te hoog gespannen. Maar als het mag gaan zoals de vorige keer, dan mogen de duimen omhoog. Wie steun wil betuigen: https://www.gofundme.com/f/Jochem-naar-Utah. Dank!”
