Volgens Helma Lodders is andere wetgeving enige uitweg uit stikstofproblematiek

ZEEWOLDE – Door de huidige wetgeving met betrekking tot de stikstofaanpak komt het hele land op slot te zitten. Niemand kan meer een kant op, oplossingen raken steeds verder uit zicht. Er worden wel regelingen bedacht, maar de uitwerking ervan laat op zich wachten. Met name boeren weten niet meer waar ze aan toe zijn en waar ze het zoeken moeten. Oud-Tweede Kamerlid Helma Lodders heeft geen goed woord over voor de landelijke aanpak van de problematiek. “Zwaar onvoldoende”, zei ze dinsdagavond 29 augustus in het programma Zeewolde Kiest van de Lokale Omroep Zeewolde.

Piekbelaster 

Onlangs kreeg het boerenechtpaar Piet en Anje Grin uit Biddinghuizen bezoek van een ambtenaar van het ministerie van LNV. Het bedrijf van de familie bevindt zich op zo’n 25 km afstand van de als Natura2000-gebied aangemerkte Veluwe. De agrariërs werden daarom aangemerkt als ‘piekbelaster’ en kregen te horen gedwongen te worden hun bedrijf te beëindigen. Helma Lodders kan er nog steeds niet over uit. “De familie mag kiezen, maar er is maar één optie, daar komt het op neer”, aldus de vroegere wethouder en parlementariër. “De Tweede Kamer had nadrukkelijk aangegeven dat de minister niet alleen een uitkoopregeling open zou stellen voor geïnteresseerde agrariërs, maar daarbij ook mogelijkheden zou creëren voor innovatie en verplaatsing. Die regelingen laten echter nog steeds op zich wachten. Er wordt geen fair play gespeeld richting boeren. De familie in Biddinghuizen staat met de rug tegen de muur en kan geen kant op.” Lodders is het getreuzel van minister Christianne van der Wal (Natuur en Stikstof) zat. “De Tweede Kamer heeft haar al meerdere keren gevraagd nu eens met regelingen te komen, maar die blijven maar uit. Het is bijna een schoffering. Er zijn nog zoveel vragen niet beantwoord! Bij de uitkoopregeling krijgt de boer 120 procent van de waarde van zijn bedrijf. Dat lijkt een aanlokkelijk aanbod, het is alleen maar zeer de vraag wat er onder aan de streep overblijft. Wellicht zijn er leningen bij de bank of is er een hypotheek. Verder kunnen er aflossingsverplichtingen zijn en de fiscus zal de belasting ook graag betaald zien worden. Wat de betrokkene effectief overhoudt aan de regeling, is voor niemand duidelijk.” Ondertussen vraagt Lodders zich af hoe hard het te maken is dat de familie Grin piekbelaster is. “In de randmeren heb je een grote populatie zwanen. Die hebben net als honden en koeien uitwerpselen en leveren dus stikstofdepositie op, maar daar wordt helemaal niet naar gekeken. Het is dus gewoon allemaal heel willekeurig.”

Zwaard van Damocles

Eveneens onduidelijk is wie er nu precies piekbelaster is. In Flevoland zijn er 57, maar de boeren in kwestie hebben dit nog nooit officieel gehoord. Ook hierbij zou Lodders graag meer helderheid zien. “Het hangt al twee jaar als een zwaard van Damocles boven het hoofd van de betrokken agrariërs, maar ze zijn al die tijd nog geen steek verder. Extra frustrerend is het dat zelfs de provincie niet weet wie het precies zijn en die zou daar toch wel recht op hebben, lijkt mij. Het enige wat duidelijk is dat de bedrijven in het noorden op te korte afstand zitten van Wieden en Weerribben in Overijssel en in het oosten op de Veluwe.” 

Haalbare doelen

Met de huidige wetgeving gaan we het in Nederland niet redden, tot deze conclusie is Lodders inmiddels al gekomen. “Al zouden alle veehouderijen in Nederland verdwijnen, dan nog halen we de kritische depositiewaarde niet. We moeten naar een wet met haalbare doelen, die in een haalbaar tempo kunnen worden bereikt. Het realisme moet terugkeren in de politiek.” Of het demissionaire kabinet zich nog over stikstof gaat buigen, weet Lodders niet. “Dat hangt er vanaf of het onderwerp als controversieel wordt aangeduid of niet. Het lijkt mij wel dat de stikstofproblematiek een belangrijk thema zal zijn in de komende verkiezingstijd en de coalitieonderhandelingen daarna.”