Vakantie
Bij de lesIk zag haar berichtje op Facebook. Ze vroeg om een nachtje onderdak. Een superleuke foto erbij. Van een stralende veertiger. Dito man. En dochter van 9 en zoon van 10. Ze schreef dat een echte vakantie er dit jaar niet in zat. Corona had hun bedrijf de das om gedaan. En nu hadden ze bedacht dat ze op de fiets door Nederland gingen. Ze zochten alleen nog logeeradresjes voor onderweg. Tegen een kleine vergoeding. Ze konden goed koken, dus dat kon de ruil ook zijn.
Een kennisje van ons had gereageerd dat ze wel twee nachtjes op hun logeerkamer konden slapen. Kids op een luchtbed.
Ik kwam toevallig even langs en zodoende trof ik het gezin. Ik vroeg hen of het gelukt was. Even enthousiast als ze op de foto eruit zag, vertelde ze dat ze zoveel reacties had gehad. Ze hadden op basis van de reacties een rondje gepland dat te fietsen was. Met ook een overnachting bij opa in Utrecht, een tante in Gouda en een nicht in Volendam had ze drie weken aan bijna gratis overnachtingen geregeld. Eten deden ze op een gasbrander op een strandje of een picknicktafel in het bos. En soms spontaan bij de huiseigenaar.
“Wat is Zeewolde mooi”, zegt ze, “we hebben het blote-voeten-pad gelopen, veel gezwommen en op ‘t strandje gelezen en gespeeld.” “En pannenkoeken gebakken op het Tulp-eiland”, voegt de zongebruinde zoon toe.
“En morgen?”, vraag ik. “Dan gaan we naar Soest. Da’s 31 km. Daar slapen we bij een ouder echtpaar voor één nacht. Eens kijken bij de Soesterduinen en het paleis. En overmorgen door naar Utrecht.”
Ze vertelt nog even verder over de bijzondere ontmoetingen en de leuke logeeradressen. “Het voelt als een echte vakantie, kost bijna niks en we boffen met het weer!”
Met hun vleugje creativiteit en snufje aanpassingsvermogen is dit misschien wel leuker dan uren in de rij op Schiphol om all-inclusive op Kos te zitten.
Fijne vakantie!
