Afbeelding

Kinderboekenweek

· leestijd 1 minuut Schoppen Troef

Woensdag 2 oktober begint de Kinderboekenweek. ‘Op reis’ is dit jaar het thema. Prima zaak natuurlijk dat het kinderboek wordt gepromoot. Zelf heb ik altijd van lezen gehouden. Dat begon al op de lagere school. Een Kinderboekenweek kan ik me niet herinneren. Hij moet er al wel geweest zijn, maar we deden er op school niets mee. Wel weet ik nog dat we met Kerst elk jaar een leesboekje cadeau kregen. Geweldig vond ik dat. Neem nu het boek dat ik in klas 5 (tegenwoordig zou je groep 7 zeggen) kreeg: ‘De dubbelgangers’ van P. de Zeeuw J. Gzn. Het verhaal speelt zich af in de 17e eeuw, die we tot voor kort nog de Gouden Eeuw mochten noemen. Pleun en Krijn zijn tieners die niets met elkaar hebben. Toch komen ze elkaar tegen. Ze ontdekken dat ze qua gezicht en postuur wel erg veel op elkaar lijken. Nu wil het geval dat Pleun van zijn ouders matroos op zee moet worden, maar daar totaal geen zin in heeft. Krijn daarentegen zou wel graag de grote vaart op willen, zijn ouders voelen er evenwel niets voor hem aan de gevaren daarvan bloot te stellen. De jongens worden vrienden en besluiten, je voelt ‘m al aankomen, met elkaar te gaan ruilen. Een spannend avontuur volgt. Er gebeuren allemaal vreemde dingen die de twee jongens niet hadden voorzien. Uiteindelijk vallen de knapen door de mand. Pleun is als eerste aan de beurt. Krijns moeder vindt het wel erg verdacht dat haar zoon geen litteken meer op zijn rechter bovenarm heeft. Die kan toch zomaar niet weg zijn?! Ik weet nog goed dat ik het verhaal voor de eerste keer las. Ik ging dan net zolang door tot ik het boek uit had. Onder het eten bijvoorbeeld bleef ik stiekem doorlezen. Op sommige bladzijden is nog steeds te zien dat ik vroeger al van hagelslag hield! Ik ging vervolgens op tijd naar bed en kroop dan diep onder de dekens. Ik durfde de bladzijden haast niet om te slaan, zó spannend vond ik het! Aan boord van de driemaster ‘De Hollandtsche thuin’ werd regelmatig ruwe taal gebezigd. Wat er precies werd gezegd, kregen we natuurlijk niet te lezen. Dat zou de vrome uitgever van het boek vast en zeker niet goed hebben gevonden… Je moet het boek trouwens niet met een hedendaagse bril lezen. Het ongegeneerd leegplunderen van de koloniën, niemand die daar tijdens mijn lagere schooltijd al vragen over stelde. De ‘VOC-mentaliteit’ viert hoogtij in ‘De dubbelgangers’! Zou je de ‘foute’ bladzijden uit het boek halen, dan bleef waarschijnlijk alleen de titelpagina over met daaronder het inlegvelletje dat aangaf dat het ‘Kerstgeschenk’ voor mij bestemd was. Het boek zou prima bij het thema van de komende Kinderboekenweek hebben gepast. De herinneringen eraan zal ik verder echter maar voor mezelf houden…