Quarantaine-dienstmeid
· leestijd 1 minuut Bij de les“Ga maar snel naar je kamer”, hoor ik mijn man zeggen, “en neem al die aerosolen mee.” Nota bene op haar verjaardag krijgt ze een positieve test. “Het meest stomme verjaardagscadeau ooit”, snuft ze.
Hoe vaak hebben we het niet geroepen: “pas op, hou afstand, want ik kan geen corona gebruiken met mijn dagelijkse gang naar het ziekenhuis.” Ze deden hun best. Maar als middelbare scholier is afstand houden op school onmogelijk. Ze kijkt me schuldig aan; “mam, jij moet het niet krijgen, ik voel me zo rot nu.”
De volgende ochtend verdwijnen ook dochter twee en manlief naar hun kamers met een positieve test en vlucht zoon het huis uit om bij zijn vriendin te bivakkeren. Ze zijn alle drie koortsig en hoesten zich suf. Ik slaap op het logeerbed.
Braaf pers ik sinaasappels uit en zet dienbladen met broodjes en fruit voor hun deuren. Ik breng thee en een warme prak. En krijg appjes of ik de oplader wil brengen. Of de krant. Of keelsnoepjes. Of weet ik wat nog meer. Ik loop honderden keren de trap op en af. Ik heb zelf ook keelpijn en heb het steenkoud, maar blijf gelukkig negatief.
Na twee dagen voelen ze zich weer prima, maar zijn nog wel besmettelijk. De meiden nestelen zich gezellig bij pappa in het grote bed. Of ik spelletjes voor de deur wil zetten. En iets lekkers wil brengen. Even later hebben ze ook wel zin in een hartige snack. Ik hoor gelach en veel herrie uit de slaapkamer komen. Als ik even later weer een appje krijg ‘dat we hier best trek hebben’, bedenk ik dat mijn serveerstersrol wel klaar is.
Ik app terug: “ik heb een plan bedacht.” “Wat dan?”, is hun antwoord. “We gaan wisselen”, app ik weer, “ik ga die slaapkamer doorluchten, het bed verschonen en dan mogen jullie het huis weer in, en ik ga die slaapkamer in. In plaats dat jullie drieën in quarantaine zijn, ga ik er in.” Het blijft even stil. “Dan moeten we zelf weer alles klaarmaken. Shit”, appt dochter terug.
Ik ben moe en lig even later prinsheerlijk in m’n eigen bed. Ik heb alleen niet bedacht hoe ik nu aan mijn eten kom. Ik wil niet dat zij met hun corona-tengels mijn eten klaarmaken. Gelukkig voorzien twee lieve vriendinnen mij van corona-vrije soep.
De volgende ochtend krijg ook ik de uitslag van mijn PCR test: ‘Positief’. Helaas.
