Afbeelding
Eigen foto

Dag-zeggen

· leestijd 1 minuut Bij de les

“Mevrouw, mijn moeder had ook borstkanker.” Atheneum 5 zit voor mijn neus. Ik heb ze verteld dat ik een slecht bericht heb gehad. En er ontstaat een mooi gesprek. Over dingen die er gebeuren die je zo graag anders had gezien. Gescheiden ouders, broer die uit huis is geplaatst, vader overleden. 

En over borstkanker. Ze horen aan mij dat ik dit ook moeilijk vind. De les krijgt een bijzonder randje. Een beetje zwart wel.

Als de les is afgelopen staat ‘meneer onderuitgezakt en ongeïnteresseerd’ aan m’n bureau. Hij kijkt me aan; “sterkte mevrouw, u kan dit.” Het is dat ik anderhalve meter afstand wil houden, maar anders had ik ‘m een dikke hug gegeven. 

Van september tot nu heb ik een fijne stagiair gehad. Hij kent m’n klassen, en geeft goed les. Ik stel voor dat hij mijn lessen overneemt nu ik er een tijd uit ga. De directie gaat akkoord. Ik ben blij dat het op deze manier geregeld kan worden. Maar toch doet het even pijn als ik op zijn facebook lees dat mensen hem feliciteren met zijn nieuwe baan. 

Dat was mijn baan, die ik vorige week nog gewoon deed.

Mijn mentorklas brengt een cadeau met knuffelbeer, thee en chocola. Ik schiet vol. Een lieve collega gaat mijn mentoraat overnemen. Ik kan hen met een gerust hart aan haar overdragen. Maar je mentorklas loslaten; dat is een ding.

In de personeelskamer spreek ik m’n collega’s. Onwerkelijk hoe in korte tijd je leven op z’n kop staat. Ik zeg ze gedag. Onduidelijk voor hoe lang. Een leerling komt me prachtige bloemen brengen en een ander een kaars. “Voor als u er doorheen zit”, zegt ze lief. 

M’n leuke werk is een stuk van mij; ik ga ‘t missen.

“Hopelijk tot snel”, mompel ik, als ik wegrij in de auto, en de brok in m’n keel wegslik.

Als ik thuis kom staat de kerstboom te flonkeren. Ik zet de bloemen tussen de andere bossen, in de laatste vaas die ik heb. Zo mooi! Wat wordt er meegeleefd. De post heeft weer een stapel kaarten gebracht. ‘Ik denk aan je’, ‘ik bid voor je’, ‘zet ‘m op’ en ‘go girl!’ Dat ga ik zeker doen! Deze week word ik al geopereerd. Op naar stap één in de strijd tegen deze stomme kanker!