In the picture 505 met Monique Struis
· leestijd 1 minuut In The PictureAflevering 505: Monique Struis (aangewezen door Galina Kyrychenko).
Naam: Monique Struis.
Leeftijd: 53.
Geboorteplaats: Rotterdam.
Burgerlijke staat: Getrouwd
Kinderen: Jesse en Rico Broekhuisen
Beroep: Reclamemonteur en verkeersregelaar.
Ook bekend van: Voorheen veel vrijwilligerswerk gedaan.
Sport: Geen.
Hobby’s: Allerlei creatieve dingen.
Levensovertuiging/geloof: Geen.
Levensmotto: Heb respect voor jezelf, voor anderen en voor je omgeving.
Favoriete muziek: Muziek uit de 60, 70 en 80er jaren.
Die tijd zou ik graag over willen doen: Ik leef het liefst gewoon in het nu.
Dat heb ik vooral van m’n ouders meegekregen: Zelfvertrouwen en tevredenheid.
Dat heb ik van m’n kinderen geleerd: Doorzettingsvermogen.
Daar werd ik nou afgelopen weken blij van: Ik heb genoten van deze prachtige zomer.
Nieuws dat me afgelopen tijd raakte: Ter Apel, de oorlog in Oekraïne en de vele (bos)branden.
Ik zou wel een dag willen ruilen met: Ik heb werkelijk geen idee.
Zeewoldenaar sinds: 2009.
Ik koos voor Zeewolde omdat: Mijn huidige man daar al woonde.
Favoriete jaargetijde: Zomer.
Mijn kleine bijdrage aan klimaatverbetering: Sinds een tijdje eet ik bijna geen vlees meer.
Hoe gebruik gas beperkt te houden: Bewust mee omgaan.
Het leven wordt steeds duurder: Ja, er is veel aan de hand in de wereld, wij zijn in Nederland nog altijd onnoemelijk rijk.
Vakantie ging/gaat naar: Polen.
Oorlog in Oekraïne: Verschrikkelijk, niet te bevatten wat dit inhoudt.
Zeewolde krijgt misschien weer asielzoekerscentrum: Heel goed idee, was erg jammer dat het dicht moest gaan
Hoe impasse stikstofcrisis te doorbreken: Het wordt tijd dat het klimaat bovenaan de agenda komt en daarvoor zullen minder populaire beslissingen genomen moeten worden.
Uitdaging nieuwe (winter)seizoen: Doorgaan met genieten van de kleine dingen.
Het feit dat ik door Galina Kyrychenko werd aangewezen voor In the picture: Ik voel me vereerd.
Zou je willen delen waarom je ervoor gekozen hebt om gastgezin voor Oekraïense vluchtelingen te worden en hoe je dat nu ervaart na zes maanden. (vraag Galina): Oorlog in je thuisland is zo ongeveer het ergste wat je kunt meemaken. Wij wilden echt helpen en niet ons gevoel sussen met hulpgoederen of geld. Ons huis openstellen was op dat moment een logische keuze. Nu na zes maanden zijn wij we nog steeds heel blij dat we Lisa en Galina een veilige plek kunnen bieden.
Wat ik verder nog kwijt wil: Door te delen wat je hebt word je rijker als mens.
Volgende keer in the picture: Mariusz Baczewski.
Mijn vraag aan hem: Hoe is het om als Pools gezin in Zeewolde te wonen en te ondernemen?
