'Onderschatten gevolgen corona levensgevaarlijk'

ZEEWOLDE – Wouter de Jong kan het niet vaak genoeg zeggen: onderschat corona niet, het is niet zomaar een griepje, de gevolgen kunnen ernstig en zelfs fataal zijn. “Alleen samen krijgen we het virus onder controle”, is zijn devies. 

In 2015 kreeg Wouter de Jong zonder aanwijsbare oorzaak rugklachten. Twee jaar later werd de diagnose gesteld: hij leed aan de ziekte van Bechterew. “Dat is een vorm van reuma”, legt de 29-jarige Zeewoldenaar uit. “Ik kreeg er medicatie voor, maar die zorgde dat mijn afweersysteem voor een deel werd platgelegd. Het is een progressieve ziekte. De kans is groot dat het de komende jaren nog toeneemt.” De boodschap kwam hard aan. Wouter voetbalde al sinds zijn zesde (voornamelijk als keeper), maar dat moest hij eraan geven. Fluiten lukt evenmin nog en dat terwijl hij met zoveel enthousiasme scheidsrechterscoördinator bij VV Zeewolde was geweest. “De pijn zit vooral in de onderste rugwervels en daardoor zitten hardlopen en mountainbiken er ook niet meer in. Wandelen en fietsen, dat gaat nog net.” Ook op z’n werk als docent Engels op RSG Slingerbos in Harderwijk (waar zijn vrouw Selma wiskunde geeft) liep Wouter tegen grenzen aan. “Ik werd voor een kwart afgekeurd. Ik kon nog maar drie dagen per week lesgeven, daarna is de energie op. Ik ben erg herstelbehoevend.” Dit voorjaar lag het fysiek onderwijs vanwege COVID-19 voor langere tijd stil. Bij Wouter kwam dat extra hard binnen, door zijn ziekte behoort hij tot de zogenoemde hoogrisicogroep. “Het is niet zo dat ik sneller corona krijg, maar als ik het krijg zijn de complicaties wel groter. Ik heb 169 dagen het huis niet uit gemogen, ik kreeg mentaal een enorme klap. Ik zat gevangen in mijn huis, in mijn lijf en in mijn hoofd. De lockdown had ook niet langer moeten duren. Ik was blij dat ik weer naar school kon. Het risico op besmetting woog niet op tegen de gevolgen van het thuis moeten zitten en via een beeldscherm moeten communiceren.” Dit laatste wil niet zeggen dat Wouter er weer op los ging leven. “Ik ben altijd alert. Ik heb diverse familieleden die in de zorg werken en daardoor eveneens in de risicogroep vallen en ook mijn ouders behoren daartoe.”

Wouter kan er niet tegen dat er mensen zijn die corona ontkennen of afdoen als een griepje waarvan er dertien in een dozijn gaan. “Al die mensen die tot een van de risicogroepen behoren, worden zodoende afgeserveerd. Dan wordt er gezegd dat de natuur zo werkt, ja, ammehoela, telt mijn verhaal dan niet mee?! 8.300 sterfgevallen in Nederland, dat zijn 8.300 begrafenissen en een veelvoud aan mensen voor wie de impact enorm is. Dat zou nep zijn of door de overheid verspreid? Dat is toch met glasheldere feiten te weerleggen?” Wouter zou geen docent zijn als hij zijn verhaal niet aanschouwelijk zou uitleggen. “Stel je legt een groot vierkant blok hout in het midden van de kamer. Zet tien mensen op een verschillende plek in de kamer en ze kijken elk vanuit hun eigen gezichtspunt naar het blok hout. Over alles zijn ze het misschien oneens, maar over één ding niet: in het midden ligt een vierkant blok hout. Iemand die zich in een andere ruimte bevindt, ziet het blok hout niet. Dat kan, maar dan hoef je het blok hout toch niet te ontkennen, neem de moeite in de kamer te gaan kijken! Complotdenkers ontkennen op die manier de gevolgen van corona, maar nemen niet de moeite de feiten eerlijk onder ogen te zien.”

Door de hoopvolle berichten over het mogelijke vaccin lijkt het er naar uit te zien dat er licht aan het eind van de tunnel is. Ook Wouter is optimistisch. “In het derde kwartaal is de economie weer gegroeid en de beurzen hebben zich deels hersteld. Dit biedt in ieder geval perspectief en dat hebben we met z’n allen nodig.” Of het ‘oude normaal’ ooit terugkeert, durft Wouter niet te zeggen. “De maakbaarheid van de samenleving is toch minder vanzelfsprekend gebleken. De natuur heeft een eigen wil en daar waren we niet op voorbereid. Afstand zullen we nog wel een tijdje houden, maar ik zie er naar uit dat ik leerlingen in de gangen op school weer onbezorgd kan tegenkomen zonder mondkapje. Zover is het nog niet. Laten we tot die tijd alsjeblieft de mentale gezondheid van onze jeugd extra in de gaten blijven houden.”