ChristenUnie blij dat coalitiepartijen elkaar opnieuw vasthielden

ZEEWOLDE – Hoe kijken de verschillende fractievoorzitters in de gemeenteraad terug op de binnenkort afgelopen raadsperiode? Aflevering 3: Ernst Bron (ChristenUnie).

Ernst Bron maakt in maart 2022 zestien jaar deel uit van de gemeenteraad. Daarmee is hij na Ben Sonneveld en Theun Schaaf (Leefbaar Zeewolde) het langstzittende raadslid. “Politiek moet je leuk vinden, anders hou je het niet zolang vol”, verdedigt de politiefunctionaris zich bijna. “Ik heb het ook altijd heel leuk gevonden. Daarnaast vond ik het eervol om het voor je dorp te mógen doen. De laatste periode met het integriteitsonderzoek en het gedoe rond de motie van wantrouwen tegen wethouder Winnie Prins heb ik echter als zeer vervelend ervaren.” Bron rekent Rob Smeets, die bij beide kwesties de initiatiefnemer was, ‘persoonlijk’ niets aan. “Je kunt erover twisten of de manier waarop de juiste was. Smeets dacht bij die integriteitskwestie waarschijnlijk oprecht dat er dingen niet goed waren. Dat bepaalde partijen ermee aan de haal gingen voor politiek gewin, vond ik veel kwalijker. PvdA/GroenLinks trok haar stem vóór het zonnepark in, nog voor het onderzoek was gestart. Men had het oordeel vooraf al klaar. Ook BurgerBelang riep heel hard: ‘waar rook is, is vuur’. Leefbaar Zeewolde kwam het eveneens goed uit. En dan heb ik het er nog niet eens over gehad dat ons fractielid Erik van de Beld door de kwestie beschadigd werd. Ook voor zijn vrouw en gezin was het allemaal heel vervelend. Ach…, het is gebeurd, ik heb geen hard feelings meer.” Het ‘afzetten’ van wethouder Prins was voor Bron evenmin een verheffende gebeurtenis. “Toen ik Rob Smeets z’n betoog hoorde houden, had ik aanvankelijk zoiets van ‘alsjeblieft, Rob, doe het niet’. Maar goed, het kon niet anders. Je kunt iemand niet blijven waarschuwen, dan moet je een keer doorpakken, wil je tenminste geloofwaardig blijven.”

Met Ewout Suithoff leverde de ChristenUnie deze raadsperiode een wethouder aan het college. Bron was daar heel blij mee. “Je hebt dan een directe ingang tot het college en zit dichter bij de informatie. Daarbij zit hij er natuurlijk niet alleen voor jouw partij, maar voor het algemeen belang, wat dat dan ook moge zijn.” Een wethouder en zijn partij zijn voor Bron zeker geen twee handen op één buik. “Ieder heeft z’n eigen taak en verantwoordelijkheid. Positief vind ik dat de coalitiepartijen elkaar opnieuw vier jaar vasthielden. Toen ik in 2006 kwam, gingen ze nog rollebollend over straat. Politiek is geven en nemen, zo werkt dat. En om een meerderheid te krijgen, zul je compromissen moeten sluiten. In theorie is dat dualisme gemakkelijker dan in de praktijk, maar we zijn er wel in gegroeid.”

Een regelmatig terugkerende wens van politici is burgerparticipatie. Bron vindt dat er op dit vlak stappen zijn gezet. “Bij het Gemeentelijk Verkeers- en Vervoersplan, het GVVP, waren 1.200 inwoners online betrokken. Ook de participatie van vrijwilligersorganisaties was heel hoopgevend. Op het terrein van jongeren moet er nog veel meer gebeuren. Als ik hoor dat iemand in elkaar wordt geslagen en geen aangifte durft te doen, is er iets goed mis. Er doen momenteel allerlei verhalen over bijvoorbeeld sleutelkinderen de ronde. We hebben een gedegen analyse nodig, dan kan er gericht beleid worden gemaakt.” Met de viermiljoen aan duurzaamheidsleningen, het Lokaal Sportakkoord en de nieuwbouw van Het Baken (‘met een dikke plus op duurzaamheid’) kan Bron écht vooruit. “En laten we alsjeblieft het goede behouden. Het dorpse karakter met z’n sfeer, rust en ruimte vinden mensen prettig. Dat is iets om te koesteren en moet je geen stilstand noemen.”