Vlierbessensap
· leestijd 1 minuut Bij de lesOp een doordeweekse ochtend stap ik met een lieve vriendin op de fiets. Het stralende weer zorgt voor vakantiegevoel.
Het voelt wonderlijk. Twee weken geleden zorgde de chemo ervoor dat ik amper trap kon lopen. En nu zoef ik met een vaartje op m’n e-bike door de polder. Omdat we toch niemand tegen komen doe ik mijn mutsje af en voel de wind door mijn halve centimeter haar.
We rijden voorbij de wok, linksaf het fietspad op, tussen de appelbomen en de Hoge Vaart.
Ik wist dat er overal vlierbessen te plukken waren en had op internet gekeken hoe je daar sap van kon maken. Dus gewapend met schaar en plastic zak stoppen we regelmatig om vlierbessen te plukken. Bij het eerste bankje bedenken we dat het tijd is voor meegebrachte koffie. Om heel lang bij te kletsen. De blauwe lucht en de ruisende populieren maken het af. Wat heb ik dit gemist. Het lijkt of het genieten driedubbel binnen komt.
Na anderhalf uur moeten we echt verder. Op huis aan. Na mijn middagdutje bekijk ik de oogst. “Geef mij de vlierbessen maar, maak ik er sap van; dan breng ik je een flesje”, heb ik vanmorgen enthousiast gezegd. Aan de slag.
“Knip de takjes weg en kook ze.” Makkie. Terwijl ze koken lees ik verder. “Haal de groene besjes eruit, die zijn giftig.” Te laat, ze koken al. Snel de pan onder koud water. Groene besjes eruit peuteren. Da’s een klus met die kleine rotbesjes en neuropathie in je vingers. Na een half uur kan de boel weer aan de kook.
“Laat het mengsel nu uitlekken in een zeef op een schone doek.” Ik kieper de pan langzaam leeg op de doek, maar het sap trekt vooral in de doek en ernaast, en de smurrie blijft liggen. Er druppelt wel wat in de bak. Maar daar kun je net een borrelglas mee vullen. Ik doe iets verkeerd denk ik.
Ik neem een mini-slokje. Zuur!! “Als het te zuur is, kun je er een bramen-variant van maken.” Die heb ik wel in de tuin. Maar de pitjes van de bramen maken het sap niet smakelijker.
Ik bekijk de rommel en geef het op. Volgend jaar nieuwe kansen. De volgende dag koop ik een flesje vlierbessensap. Ik schenk een klein flesje vol voor mijn vriendin en zet dat voor haar deur.
Morgen even horen hoe ze ’t vond.
Ze leest in de krant wel van m’n bedrog.
