Afbeelding
Saskia Engels

Nog éénmaal schipper; wens komt uit voor Willem Boom

· leestijd 2 minuten Zorg en Welzijn

ZEEWOLDE - Geboren en getogen op een binnenvaarschip en daarna zijn werkzame leven gevaren voor Shell, had Willem Boom uit Zeewolde nog één wens; nog één keer op een schip meevaren. Dinsdag 8 februari kwam zijn wens uit, met dank aan Saskia Engels, vrijwilligster bij Coloriet, stichting Vaarwens en Stichting Ambulance Wens. Het werd een onvergetelijke dag.

Willem Boom is in 1938 als schipperszoon geboren op een 200 ton grote Clipper. Het varen zat hem direct in zijn bloed, want ook hij koos voor het beroep van schipper. Toen zijn dochters klein waren zijn zij met hun moeder aan de wal gaan wonen. Willem maakte kortere trips met olievaten en kon daardoor frequent thuis bij zijn gezin zijn.

Spoed
Nu leeft Willem, bewoner van Coloriet in Zeewolde, in reservetijd. Iedere dag is er één. Toen vrijwilligster Saskia Engels twee weken geleden op de hoogte werd gebracht van zijn vaarwens ging ze direct aan de slag. Dat ging allemaal nog niet zo makkelijk. Want vanwege de broze gezondheid van Willem was er wel haast bij. Daar kwam bij dat de oud-schipper per brancard vervoerd moest kunnen worden. Dat maakte een geschikt schip vinden best een klus. “Want op een binnenvaartschip is het niet mogelijk om met een brancard vrij te bewegen en op een tanker zijn vaak gevaarlijke stoffen”, vertelt Saskia. Via een tip kwam ze bij stichting Vaarwens terecht. Dat bleek de perfecte oplossing. “Direct nadat we de aanvraag hadden gedaan werden we al gebeld dat ze de wens heel snel in vervulling konden laten gaan. Dat was geweldig nieuws!”

Rondje Amstel en het IJ
Dat vond niet alleen Saskia; ook Willem Boom en zijn dochter Connie waren zeer blij verrast. Dinsdag was het dus zover. Willem zat ’s morgens al glunderend te wachten op wat er komen zou. Vervoer was geregeld. Met Stichting Ambulance Wens werd hij naar de haven van Amsterdam gebracht, waar hij hartelijk werd ontvangen door Stichting Vaarwens. In overleg met dagschipper Onno en collega schipper Rochus werd de dag ingevuld met een prachtige en goed verzorgde vaartocht over de Amstel en het IJ. Onno: “Hoe mooi kan het zijn , dat je in je allerlaatste levensfase nog een keertje het water onder je door voelt glijden…”

Ondanks dat Willems geheugen hem langzaam maar zeker in de steek laat, borrelen eenmaal op het water de herinneren van weleer achter elkaar op. De oud-schipper is al snel helemaal in zijn element. Met zijn Rotterdamse vrolijkheid en gevoel voor humor schieten de gevatte grappen over en weer. Hij wijst naar schepen die hij herkent. Zoals de Klippers waarop hij zelf ook nog heeft gevaren, maar die nu als woonboten langs de kant liggen.

Aan het roer
Hoogtepunt van het uitje was dat Willem zelf even het roer over mocht nemen. Hiervoor werd hij overgezet in een rolstoel op een verhoogd platform. Nog eenmaal als schipper stuurde hij ‘de Vaarwens’ behendig over het drukke IJ naar de Entrepothaven. Onderweg werd nog genoten van een reusachtig passagiersschip dat aan het keren was. Tegen vieren zat het vaardagje erop en werd er uitgezwaaid.

Alle betrokkenen kijken terug op een onvergetelijke dag. “Het was er een met een gouden randje”, reageert Saskia enthousiast. “Willems wens is dubbel en dwars uitgekomen. Normaliter doet hij overdag een dutje, maar vandaag heeft hij zijn ogen niet één keer dicht gedaan, zó heeft hij genoten. We zijn heel dankbaar naar alle vrijwilligers die deze dag op zo’n korte termijn hebben mogelijk gemaakt.”

Meer wensen
Saskia hoopt in de toekomst bij Coloriet nog meer mensen blij te kunnen maken door hun laatste wens te kunnen vervullen. Eerder regelde zij voor haar maatje, een 91-jarige bewoonster van Coloriet dat haar wens vervuld werd. “Als ik met haar ging wandelen en er kwam een vrachtwagen aan, vertelde zij dat ze graag een keer mee zou willen in een vrachtwagen. Ik ben toen gaan kijken of ik dat voor elkaar kon krijgen en dat lukte. Het was een fantastische dag.
Toen kwam Coloriet met de vraag of ik voor meer mensen wensen in vervulling kon laten gaan. We zijn nu een paar weken verder en de eerste wens is al vervuld en er liggen zes nieuwe wensen klaar.” Saskia benadrukt dat zonder (vrijwillige) hulp dit allemaal niet mogelijk is. “Ik hoop in de toekomst een beroep te mogen doen op lieve mensen en bedrijven die mij willen helpen nog meer wensen in vervulling te laten gaan. Ik zeg altijd; wie goed doet, wie goed ontmoet!”

Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding