Echtpaar Prins en Grootkarzijn
Echtpaar Prins en Grootkarzijn Jelle Stellingwerf

Echtpaar Grootkarzijn: ”Natúúrlijk blijven we in Zeewolde!”

· leestijd 2 minuten Zakelijk

ZEEWOLDE - Voor de vaste klanten zal het even wennen zijn: niet langer de familie Grootkarzijn aan het roer. De bakkerij wordt overgenomen door Brood- en Banketbakkerij Prins uit Lelystad. “We hebben altijd tegen elkaar gezegd”, zegt bakker Henri resoluut, “er is meer dan hard werken alleen.” Ze houden woord: de sleutel is symbolisch overhandigd, en per 1 maart gaan ze het een heel stuk rustiger aan doen, meer het water op, genieten van de kleinkinderen, al die dingen die mogen als ‘moeten’ niet meer moet. Nu eenmaal de kogel door de kerk is kijken ze er naar uit.

Henri en Janet Grootkarzijn kwamen in 1995 vanuit ’t Harde naar Zeewolde. Henri’s ouders hadden daar een bakkerij. Hij groeide als het ware op tussen brood en banket, en wilde ook dat vak in. Maar getrouwd en wel, samen inmiddels ouders geworden, bleek daar voor hen geen toekomst als zelfstandige ondernemers. “Dan ga je dus uitkijken naar wat anders”, begint Henri z’n verhaal, “en zo kwamen we op het spoor van Zeewolde. Het dorp groeide, en dat bood kansen. We hebben de knoop doorgehakt, hard moeten werken om het allemaal quitte te spelen, maar dat is ruimschoots gelukt, en we hebben er geen moment spijt van gehad.”

Was Henri de man van de productie, Janet was de drijvende kracht achter de verkoop, en ‘het gezicht van de winkel’. “Ik hou van uitdaging, van reuring!”, zegt ze. “We hebben in de loop van de tijd de winkel wel drie keer verbouwd. Telkens weer wat groter, wat anders qua indeling, gewoon om wat variatie in het uiterlijk te brengen en ons aanbod aantrekkelijk te houden. Het oog wil ook wat!” Het enthousiasme straalt er nog steeds vanaf bij het bakkersechtpaar. Gaan ze straks niet in een enorm gat vallen? “Best mogelijk,” aarzelt Henri, “maar goed, daar komen we wel overheen, hoor. Ander ritme, niet meer zo vroeg op, dat wel, maar we zijn nog te jong om zomaar stil te gaan zitten. Ik word zzp’er, en ik blijf nog een paar dagen per week in m’n vak. Je moet wel wat te doen hebben…”

Dat Henri een man van het ambacht is wordt duidelijk als hij uitlegt hoe hij tegen wil en dank mee moest met ‘veranderend ondernemerschap’. “Vroeger bakte je, en dat was het, en dat deed ik het liefst. Daar is in de loop van de tijd een hoop kantoorwerk bijgekomen, en eigenlijk moet je dan ook mee met een eigen webshop. Ik zal eerlijk zijn: daar zijn de kinderen beter in dan ik!” En dat brengt het gesprek op het vervolg, de overname van de zaak. “Geen van onze drie kinderen ziet zich als ‘erfgenaam’ van de onderneming. De winkel wordt een filiaal van een grotere onderneming. Er wordt in de winkel nog wel ‘afgebakken’ zoals dat nu ook al gebeurt, maar het grootschalig bakken zélf, dat gaat verdwijnen. In de winkel zal je daar niks van merken, maar hier achter wordt het stil…”

Ook voor de vaste klanten is de overname een hele stap. “Daar word je natuurlijk op aangesproken”, zegt Janet, “en dan dringt toch wel tot je door dat zeg maar ons ‘merk’ in de loop van jaren een begrip is geworden. Er was vertrouwen, een praatje kon altijd, en de winkel had op die manier een functie, bovenop de plek waar je je brood haalde. We zijn heel dankbaar voor dat vertrouwen.” Om dat te onderstrepen legt de familie Grootkarzijn op zaterdag 27 februari de rode loper uit voor de vaste klanten. “We willen niet zomaar vertrekken. Een hapje, een drankje, een presentje, zo willen we afscheid nemen. Welkom, en voor later: tot ziens! Want we blijven Zeewoldenaren.”