Echtpaar Lankreijer- Giezen 50 jaar getrouwd
· leestijd 1 minuut GemeenteZEEWOLDE — Vrijdag 25 februari was het precies een halve eeuw geleden dat Henk Lankreijer en Joke Lankreijer – Giezen elkaar het jawoord gaven. Ter gelegenheid daarvan kwam burgemeester Gerrit Jan Gorter hoogstpersoonlijk de hartelijke felicitaties namens de gemeente overbrengen, en deed dat traditiegetrouw vergezeld gaan van een feestelijk bloemetje.
Huize Lankreijer viel die dag moeilijk te missen, want de twee kleindochters hadden in alle vroegte gezorgd voor een kleurige ballonnenboog in de voortuin. En daar was het niet bij gebleven, want ook in de woonkamer hingen ballonnen aan het plafond, en lag de vloer bezaaid met glitterconfetti. “Wel zelf stofzuigen!”, had opa lachend gewaarschuwd. Samen met de fleurige boeketten gaf het al met al een feestelijk plaatje. “Ik ben blij dat ik dit vanaf vandaag weer mag doen”, liet de burgemeester weten. “Jullie zijn de eersten, na lange tijd!” Hij was er zichtbaar verguld mee.
Joke en Henk, allebei geboren en getogen in Hilversum, leerden elkaar kennen tijdens het ‘pikken’ van een bioscoopje. “Ik was met een vriendin, en hij zat achter ons”, vertelt Joke. “Hij had wel trek in onze snoepies, en zo raakten we aan de praat, en is ’t begonnen.” Dat het daarna wel goed zat is gebleken. “Nooit meer een andere vent gehad!”, lacht ze. Vervolgens waren ze er wat je noemt ‘vroeg bij’, zoals ze het zelf uitdrukt. “Met 17 verloofd, met 18 getrouwd, en met 19 was de eerste zoon op komst. En de beide zoons kregen te horen dat ik jong oma wilde worden. Nou, da’s uitgekomen!” En ze wijst trots op beide kleindochters. “En een kleinzoon hebben we ook nog.”
Zeewolde is al weer 21 jaar hun woonplaats. Familiebanden waren een reden om voor de polder te kiezen, “maar we kenden Zeewolde al veel langer, want we hadden onze eigen plek op de RCN.” Na de verhuizing bleef Henk, timmerman in de bouw, gewoon in Hilversum werken. “Oh, da’s vanuit Zeewolde in een half uurtje aan te rijden”, zegt hij. “Vanaf ons huis daar was ik onderhand bijna net zo lang onderweg, dus dat maakte weinig uit.” Zo werd Zeewolde van vakantieoord een woonplaats voor de Lankreijers, en raakten er geworteld en verknocht. “Bijna geen tijd voor hobby’s en van alles te doen!”, vat Joke het lachend samen, “en dat hopen we nog lang vol te houden.”
