Echtpaar Van Vendeloo – Oosten 60 jaar getrouwd
· leestijd 1 minuut GemeenteZEEWOLDE — Op dinsdag 1 november was het precies 60 jaar geleden dat Piet van Vendeloo en Yvonne van Vendeloo – Oosten elkaar het jawoord gaven. Dat werd met de naaste familie, die inmiddels uit vier generaties bestaat, op die dag uitbundig gevierd, reden waarom burgemeester Gerrit Jan Gorter een paar dagen later alsnog namens de gemeente hartelijk kwam gelukwensen en een bloemetje overhandigen. Een aangenaam weerzien, want tien jaar geleden was hij ook al bij hen te gast.
Het stond Yvonne en Piet nog bij als de dag van gisteren. Het krantenartikeltje met foto van 2012 was zorgvuldig bewaard en voor deze gelegenheid er even bij gepakt. “U bent er beide jonger op geworden!”, grapte de burgemeester bij het zien van de foto. “Jaa, wist Yvonne, “en u zei er nog bij: als het meezit kom ik over tien jaar weer.“ En Gorter lachte: “nou, dat is dan aardig gelukt. Van harte gefeliciteerd!” Voor zijn bezoek moest de burgervader een behoorlijk eindje rijden, want Piet en Yvonne bewonen een fraai chalet op een vakantiepark aan de Wielseweg, in het Hulkensteinse Bos. “Inmiddels al heel wat jaren, en we mogen het permanent bewonen vanwege een nog geldende gedoogverklaring”, legt Piet uit. “De natuur is hier prachtig, we zitten aan een rustig watertje op onze eigen kavel, wat wil je nog meer?“ Ze zijn er duidelijk maar wat blij mee.
Piet en Yvonne zijn echte Dordtenaren. Ze leerden elkaar in Dordrecht kennen op de dansles. Ik hield erg van stijldansen”, vertelt Piet enthousiast, “maar soms verging me de lol daarin een beetje, want het gebeurde meer dan eens dat je een niet al te briljante partner trof. Niet vooruit te branden! Nou, toen trof ik een keer Yvonne als partner. Man, als een veertje! Het leek wel vanzelf te gaan. Nou, je begrijpt, dat hebben we vaker gedaan. Ik wist het vaak zo te plooien dat ik haar als partner kreeg, en van het een kwam het ander. En nu zestig jaar getrouwd! Ongelofelijk eigenlijk, hè?”
Piet en Yvonne hebben drie kinderen, zes kleinkinderen en alweer vijf achterkleinkinderen. “Wat een enorm voorrecht is dat toch”, aldus de burgemeester, “als je dat zo mag meemaken, en vooral als de jongste generatie zich dat zo bewust kan zijn.” Yvonne beaamt vooral dat laatste volmondig. Ze is bepaald geen digibeet, moet naar eigen zeggen “meteen weten hoe alles werkt”, en verzorgt het regelmatige beeldbellen met de familie. Omi en Opi, zoals de overgrootouders door de jongsten worden aangeduid, blijven zo in beeld, bij de tijd, en op de hoogte van wat er speelt binnen de familie en daarbuiten. “Naar de zeventig!”, is nu het devies. “Hoho”, verbetert de burgemeester lachend, “na het diamanten huwelijk komen we zelfs elke vijf jaar op bezoek. Dus: als u 65 jaar getrouwd bent sta ik weer op de stoep!” Ze houden hem eraan.
