Duurzaam tweedehands
· leestijd 1 minuut Bij de lesToen mijn kinderen klein waren kregen ze van oma altijd speelgoed. Veel speelgoed. Uit de tweedehands winkel bij haar uit het dorp. Of van een plaatselijke rommelmarkt.
Ik kom graag in zo’n kringloopwinkel, en ben blij met onze Basisz, Oude Bieb en Roleto. Elke plaats heeft er tegenwoordig wel één. Helemaal hip. Dus eigenlijk is oma al jaren ook een beetje hip, zou je denken. Maar oma shopt graag tweedehands omdat je zo lekker veel voor weinig hebt. En da’s niet hip.
En ook niet zo duurzaam.
De gezichtjes van mijn kinderen bij het uitpakken van de cadeaus stonden bij aanvang op ‘blij’: grote, kleurige apparaten met knopjes. Dat de knopjes al stuk waren, zagen ze pas later. Ze merkten wel meteen dat er nog een batterij in moest. En omdat ze zo blij waren met hun cadeau, wilde ik de pret niet drukken, dus kocht ik gedwee batterijen. Hopend dat het cadeau het deed. Wat vaak niet het geval was. Met een sip gezichtje stonden ze uiteindelijk beteuterd te kijken naar hun duurzaam gekochte speelgoed. Het belandde dan ergens in een hoek. En later op de stort.
Nog steeds krijgen we bij elk bezoek tassen vol spullen. Bierglazen, boeken, poppen, bellenblaas, spelletjes en ga zo maar door.
We vertellen haar dat we genoeg glazen hebben, dat we liever zelf de boeken uitzoeken, dat de kinderen niet meer met poppen en bellenblaas spelen en dat ik geen spelletjes wil die incompleet zijn.
Maar ik krijg het er niet in. De tassen blijven komen.
Afgelopen Koningsdag ging ze los. Triomfantelijk vertelde ze aan de telefoon dat ze dit keer drie tassen voor ons heeft klaargezet. En of ik al nieuwsgierig was wat ze gescoord had.
Met een mengeling van vertedering voor haar geshop en ergernis voor weer tassen met zooi neem ik komende week de tassen braaf in ontvangst.
Ik voel me niet meer schuldig als ik ‘t vrijwel meteen in de kliko mik. Niet heel duurzaam. Maar wel gescheiden; dat dan wel.
En gelukkig is oma vergeetachtig; dus als ze bij ons komt valt het niet op dat de geruite schemerlamp, de opgezette eekhoorn en het beeldje zonder hoofd nergens meer te vinden is.
