Afbeelding
Foto: Zeewolde Actueel

Verjaardag

· leestijd 1 minuut Bij de les

Wat keek ik als kind uit naar mijn verjaardag. Zodra het dé dag was, mocht ik om 7 uur bij mijn ouders in bed. Natuurlijk was ik op die dag veel te vroeg wakker. Maar vóór 7 uur mocht ik niet uit bed. Wat gingen die laatste minuten dan langzaam. Mijn moeder maakte een ontbijtje op bed klaar. Aan mijn theekopje knoopte ze een strikje. Op een stukje appel prijkte een kaarsje. En zo zat het hele gezin, met warrige haren en duffe gezichten, te zingen voor de jarige. Waarna de cadeautjes uitgepakt mochten worden. 

Toen ik trouwde wilde ik de traditie voortzetten. Manlief gunde me de lol; dus at braaf een ontbijtje op bed, compleet met cadeautjes en strikje. En toen de kinderen kwamen, genoot ik van hun verwachtingsvolle gezichtjes in ons bed als ik luid zingend met mijn kaarsje de slaapkamer binnen kwam. 

Dochterlief werd afgelopen week 17 jaar. Het ontbijtje op bed werd overgeslagen. Iets met haast en toetsweek. Maar er was wel een versierde tafel, croissantjes en een strikje. Toen ze wegfietste naar school dacht ik aan de verjaardagen op de basisschool. Aan de traktaties die ze dan mee namen; waar je uren werk aan had gehad. Want tja; het moest toch wel origineel, verantwoord en lekker zijn. Ze had nu een zak lolly’s meegenomen. Voor haar klas. “Hebben ze wat lekkers tijdens de toets.”

Haar verjaardag moest wel gevierd worden! Dus afgelopen zaterdag kwamen er een heel stel meiden eten. Ze kreeg lieve cadeautjes, mooie woorden op een kaart en een prachtig versierde fles Ice. Dochterlief genoot. Maar ik net zo hard. Van het gelach, het geklets en de sfeer. En ook dat ik er weer bij kon zijn, rondlopend met hapjes en drinken. De rollen weer terug zoals het hoort te zijn: zij weer kind, en ik weer moeder. Na een jaar van ziek-zijn voelen feestjes nog feestelijker.

’t Was dochterlief haar laatste verjaardag op de middelbare school. Na hun examen deze zomer vliegen de meiden uit. Ik hoop dat ze zo af en toe nog langskomen, zodat we even mee kunnen genieten van hun verhalen vol levenslust.

Gelukkig woont onze jongste nog jaren thuis om verjaardagen mee te vieren. 

Ik hou gewoon van feestjes. Om te vieren dat we jarig, gezond en geliefd zijn!