Echtpaar De Been - Luiken
Echtpaar De Been - Luiken Foto: Zeewolde Actueel

Echtpaar De Been - Luiken viert 50-jarig huwelijk

· leestijd 1 minuut Gemeente Instagram

ZEEWOLDE — Willem De Been en Bets De Been - Luiken vierden donderdag 21 december hun 50-jarig huwelijksfeest. De burgemeester had het die dag bijzonder druk, maar de agenda kon zo vol niet zijn of hij had wel een gaatje voor een warme felicitatie. “Hier maken we altijd met plezier tijd voor”, vond hij. “Van harte gefeliciteerd namens het gemeentebestuur. Mét een bloemetje!” 

Willem en Bets, zijn echte Brabanders, afkomstig uit Raamsdonksveer en Dongen, waar ze trouwden. Ze wonen nog maar een jaar of drie in de dorpskern van Zeewolde, maar al 21 jaar op het gemeentelijk grondgebied. In Brabant was Willem werkzaam in de bouw en Bets in de gezondheidszorg, maar ze kregen het aanbod om als echtpaar aan de slag te gaan op Camping Erkemederstrand, ieder met een eigen takenpakket. Ze namen het aan, werkten daar met groot plezier in de zomermaanden, en overwinterden dan een paar maanden in Spanje. Dat hielden ze vol tot het door fysiek ongemak van Bets verstandig leek om naar het dorp te verhuizen. “Maar ik ben nog steeds een dag of wat op de camping, hoor”, vertelt Willem. “Ik maai het gras, bijvoorbeeld, en daar heb je op die plek meer dan een dagtaak aan. Heerlijk!” 

Willem en Bets vieren hun jubileum niet zoals ze zich dat hadden voorgesteld. Ze hadden een groot feest in gedachten voor familie, vrienden en kennissen, maar het liep anders. Ze kregen kort na elkaar in de directe familie te maken met ernstige ziekte en een sterfgeval, en die beide gebeurtenissen trokken een zware wissel op de feestelijke plannen. “Je kunt wel stellen dat we geen fijne week achter de rug hebben”, vat Willem de situatie samen, “en de nasleep ervan, dat laat je niet zomaar los.” Toch wilden ze het niet helemaal ongemerkt voorbij laten gaan. “Onze twee dochters komen straks, met aanhang en vijf kleinkinderen”, zegt Bets, “en dan hebben we samen toch nog een gezellig en feestelijk moment. We hebben elkaar nog, tenslotte, en daar sta je dan toch even bij stil. Dat is goed…”