De vlag uit
· leestijd 1 minuut Bij de lesMet een triomfantelijk gevoel lopen we het ziekenhuis uit. Na al die maanden zit het erop!
Zestien chemo’s liepen mijn lijf binnen. Thuis hangt de vlag uit. Er is gebak en de bloemist heeft een goeie aan ons.
“Komt er gezellig wat visite vanavond, om het te vieren?” vraagt m’n jongste. Maar ik temper haar feestgevoel: “Er zit net een chemo in meid, deze week is ’t nog prut.” En ik duik misselijk mijn bed in. Uit mijn raam zie ik de vlag wapperen.
“Zachtjes doen, mamma slaapt”, hoor ik manlief zeggen tegen mijn dochter. En gedwee trekt ze voor de zoveelste keer de deur van haar kamer zachtjes achter zich dicht.
Ik roep haar. Een verbaasd hoofd om mijn slaapkamerdeur. “Kom je even naast me liggen?” Ze weet niet hoe snel ze met een genoeglijke zucht naast me moet ploffen. “Er is niks feestelijks aan zo, hè?” Ze schudt van nee en kruipt tegen me aan.
“We vieren elk klein stapje. Maar jij wilt ‘t liefst vieren dat alles klaar is.” Ze knikt en in plaats van een feestelijke smile zie ik een paar tranen.
Ik weet het. Zij wil gewoon haar moeder terug. Ze wil zeker weten dat alles nu goed is en dat dit nooit meer terugkomt. Geen moeder zonder haar. Geen moeder met de energie van een schildpad. Geen onzekerheden, geen moeder met verdriet en geen moeder op bed.
Ik vertel haar over de komende tijd. Over de hormoontherapie die over twee weken start. En dat ook dat zeker niet leuk is. Maar dat ik wel wat meer energie zal hebben dan tijdens de chemo. We zijn er nog lang niet. “Maar hé, je hebt je moeder nog! En voor je ’t weet loop ik weer te mopperen dat je je kamer op moet ruimen.” Ik krijg een dikke knuffel en ze laat me slapen.
Die avond brengt een vriendin een heerlijke maaltijd binnen. Met feestelijke parapluutjes op een toetje en schaaltjes met lekkers. De smile bij dochterlief is terug. Vanuit m’n ligstoel bekijk ik m’n gezin en ben trots op ze. Ik was niet de enige met kanker.
De chemo is klaar! Tijd voor de volgende fase. De schouders er weer onder en mijn ene borst vooruit (want die ander is te misvormd). Op naar de volgende stap om die weer te vieren. Met vlag en taart!
