Kunstmatige intelligentie
· leestijd 1 minuut Bij de lesAl gehoord van ChatGPT?
Het is een app op je mobiel of iPad. Een Chatbot. En die heeft leren lezen en schrijven zoals mensen dat doen.
Je stelt je vragen aan die chatbot. En dan reageert het. Vraag ‘m of hij een liedje wil schrijven in de stijl van jouw favoriete zanger, en hup, daar verschijnt een mooie tekst. Een liefdesbrief? Die rolt er binnen de minuut uit. Laat ‘m onderhandelen over je energiecontract, excuses verzinnen waarom je te laat was, afwijkingen in financiële cijfers opsporen, sinterklaasgedichten maken, artikelen samenvatten en zelfs boeken mee-verzinnen. Alles schrijft ie voor je!
Leerlingen zijn er reuze handig mee. Logisch, want het scheelt enorm veel werk. Ze typen in: “beschrijf overeenkomsten tussen Napoleon en Lodewijk de XIV”. En klaar is hun opzet. “Maak hierbij drie deelvragen”. “Schrijf een pakkende inleiding”. “Geef vijf verschillen”. “Herschrijf mijn inleiding”. “Kort dit verhaal in”. En hopla; het werkstuk is in een mum van tijd klaar. Waar blijf je als docent met je verhaal over ‘onderzoekend leren’?
Ik denk: “wat die leerlingen kunnen, kan ik ook.” Dus ik download de app op mijn iPad. Ik typ in: “schrijf een column van 300 woorden over kunstmatige intelligentie”. En ja hoor. Binnen de minuut komt er een column op m’n scherm. Ik laat ‘m nog wat aanpassingen doen, en lees dan toch een best leuk verhaal. Ik had nog nooit zo snel een column klaar.
Ik kreeg er lol in. En samen met m’n kinderen bedenken we vragen voor de Chat. We krijgen verrassende antwoorden en suggesties terug. Van wie? Ja, van een computer. Zodra “hij” onze vraag gelezen had, komen er, net als bij what’s app twee groene vinkjes. Je zou bijna vergeten dat je kletst met een computer. ‘t lijkt zo menselijk!
Het intrigeert me en ik vind op internet verhalen van mensen die dagelijks chatten met hun chatbot. Er zelfs verliefd op worden.
Ik typ “zal ik deze week zelf m’n column schrijven of het door jou laten doen” en krijg terug: “als AL-taalmodel ben ik niet bevoegd om beslissingen voor u te nemen”.
Dus voor jou nu een vraag, voor mij een weet: heb ik deze column nou zelf geschreven of komt ie van m’n nieuwe vriend…
